< Hioba 33 >
1 A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
Maintenant donc, Job, écoute mes discours, Prête l’oreille à toutes mes paroles!
2 Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
Voici, j’ouvre la bouche, Ma langue se remue dans mon palais.
3 Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
C’est avec droiture de cœur que je vais parler, C’est la vérité pure qu’exprimeront mes lèvres:
4 Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
L’esprit de Dieu m’a créé, Et le souffle du Tout-Puissant m’anime.
5 Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
Si tu le peux, réponds-moi, Défends ta cause, tiens-toi prêt!
6 Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
Devant Dieu je suis ton semblable, J’ai été comme toi formé de la boue;
7 Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
Ainsi mes terreurs ne te troubleront pas, Et mon poids ne saurait t’accabler.
8 A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
Mais tu as dit à mes oreilles, Et j’ai entendu le son de tes paroles:
9 Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
Je suis pur, je suis sans péché, Je suis net, il n’y a point en moi d’iniquité.
10 Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
Et Dieu trouve contre moi des motifs de haine, Il me traite comme son ennemi;
11 Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
Il met mes pieds dans les ceps, Il surveille tous mes mouvements.
12 Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
Je te répondrai qu’en cela tu n’as pas raison, Car Dieu est plus grand que l’homme.
13 Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
Veux-tu donc disputer avec lui, Parce qu’il ne rend aucun compte de ses actes?
14 Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
Dieu parle cependant, tantôt d’une manière, Tantôt d’une autre, et l’on n’y prend point garde.
15 We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
Il parle par des songes, par des visions nocturnes, Quand les hommes sont livrés à un profond sommeil, Quand ils sont endormis sur leur couche.
16 Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
Alors il leur donne des avertissements Et met le sceau à ses instructions,
17 Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
Afin de détourner l’homme du mal Et de le préserver de l’orgueil,
18 Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
Afin de garantir son âme de la fosse Et sa vie des coups du glaive.
19 Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
Par la douleur aussi l’homme est repris sur sa couche, Quand une lutte continue vient agiter ses os.
20 Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
Alors il prend en dégoût le pain, Même les aliments les plus exquis;
21 Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
Sa chair se consume et disparaît, Ses os qu’on ne voyait pas sont mis à nu;
22 I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
Son âme s’approche de la fosse, Et sa vie des messagers de la mort.
23 Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
Mais s’il se trouve pour lui un ange intercesseur, Un d’entre les mille Qui annoncent à l’homme la voie qu’il doit suivre,
24 Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
Dieu a compassion de lui et dit à l’ange: Délivre-le, afin qu’il ne descende pas dans la fosse; J’ai trouvé une rançon!
25 I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
Et sa chair a plus de fraîcheur qu’au premier âge, Il revient aux jours de sa jeunesse.
26 Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
Il adresse à Dieu sa prière; et Dieu lui est propice, Lui laisse voir sa face avec joie, Et lui rend son innocence.
27 Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
Il chante devant les hommes et dit: J’ai péché, j’ai violé la justice, Et je n’ai pas été puni comme je le méritais;
28 Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
Dieu a délivré mon âme pour qu’elle n’entrât pas dans la fosse, Et ma vie s’épanouit à la lumière!
29 Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
Voilà tout ce que Dieu fait, Deux fois, trois fois, avec l’homme,
30 Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
Pour ramener son âme de la fosse, Pour l’éclairer de la lumière des vivants.
31 Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
Sois attentif, Job, écoute-moi! Tais-toi, et je parlerai!
32 Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
Si tu as quelque chose à dire, réponds-moi! Parle, car je voudrais te donner raison.
33 A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
Si tu n’as rien à dire, écoute-moi! Tais-toi, et je t’enseignerai la sagesse.