Hioba 33
1 A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
And yet, I pray thee, O Job, Hear my speech and [to] all my words give ear.
2 Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
Lo, I pray thee, I have opened my mouth, My tongue hath spoken in the palate.
3 Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
Of the uprightness of my heart [are] my sayings, And knowledge have my lips clearly spoken.
4 Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
The Spirit of God hath made me, And the breath of the Mighty doth quicken me.
5 Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
If thou art able — answer me, Set in array before me — station thyself.
6 Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
Lo, I [am], according to thy word, for God, From the clay I — I also, have been formed.
7 Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
Lo, my terror doth not frighten thee, And my burden on thee is not heavy.
8 A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
Surely — thou hast said in mine ears, And the sounds of words I hear:
9 Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
'Pure [am] I, without transgression, Innocent [am] I, and I have no iniquity.
10 Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
Lo, occasions against me He doth find, He doth reckon me for an enemy to Him,
11 Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
He doth put in the stocks my feet, He doth watch all my paths.'
12 Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
Lo, [in] this thou hast not been righteous, I answer thee, that greater is God than man.
13 Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
Wherefore against Him hast thou striven, When [for] all His matters He answereth not?
14 Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
For once doth God speak, and twice, (He doth not behold it.)
15 We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
In a dream — a vision of night, In the falling of deep sleep on men, In slumberings on a bed.
16 Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
Then He uncovereth the ear of men, And for their instruction sealeth:
17 Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
To turn aside man [from] doing, And pride from man He concealeth.
18 Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
He keepeth back his soul from corruption, And his life from passing away by a dart.
19 Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
And he hath been reproved With pain on his bed, And the strife of his bones [is] enduring.
20 Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
And his life hath nauseated bread, And his soul desirable food.
21 Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
His flesh is consumed from being seen, And high are his bones, they were not seen!
22 I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
And draw near to the pit doth his soul, And his life to those causing death.
23 Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
If there is by him a messenger, An interpreter — one of a thousand, To declare for man his uprightness:
24 Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
Then He doth favour him and saith, 'Ransom him from going down to the pit, I have found an atonement.'
25 I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
Fresher [is] his flesh than a child's, He returneth to the days of his youth.
26 Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
He maketh supplication unto God, And He accepteth him. And he seeth His face with shouting, And He returneth to man His righteousness.
27 Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
He looketh on men, and saith, 'I sinned, And uprightness I have perverted, And it hath not been profitable to me.
28 Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
He hath ransomed my soul From going over into the pit, And my life on the light looketh.'
29 Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
Lo, all these doth God work, Twice — thrice with man,
30 Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
To bring back his soul from the pit, To be enlightened with the light of the living.
31 Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
Attend, O Job, hearken to me, Keep silent, and I — I do speak.
32 Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
If there are words — answer me, Speak, for I have a desire to justify thee.
33 A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
If there are not — hearken thou to me, Keep silent, and I teach thee wisdom.
