Hioba 33
1 A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
Čuj dakle, Jobe, što ću ti kazati, prikloni uho mojim besjedama.
2 Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
Evo, usta sam svoja otvorio, a jezik riječi pod nepcem mi stvara.
3 Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
Iskreno će ti zborit' srce moje, usne će čistu izreći istinu.
4 Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
TÓa i mene je duh Božji stvorio, dah Svesilnoga oživio mene.
5 Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
Ako uzmogneš, ti me opovrgni; spremi se da se suprotstaviš meni!
6 Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
Gle, kao i ti, i ja sam pred Bogom, kao i ti, od gline bjeh načinjen;
7 Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
zato ja strahom tebe motrit' neću, ruka te moja neće pritisnuti.
8 A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
Dakle, na moje uši rekao si - posve sam jasno tvoje čuo riječi:
9 Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
'Nedužan sam i bez ikakva grijeha; prav sam i nema krivice na meni.
10 Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
Al' On izlike protiv mene traži i za svojeg me drži dušmanina.
11 Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
Noge je moje u klade metnuo, nad svakim mojim on pazi korakom.'
12 Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
Ovdje, kažem ti, u pravu ti nisi, jer s Bogom čovjek mjerit' se ne može.
13 Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
Pa zašto s njime zamećeš prepirku što ti na svaku riječ ne odgovara?
14 Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
Bog zbori nama jednom i dva puta, al' čovjek na to pažnju ne obraća.
15 We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
U snovima, u viđenjima noćnim, kada san dubok ovlada ljudima i na ležaju dok tvrdo snivaju,
16 Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
tad on govori na uho čovjeku i utvarama plaši ga jezivim
17 Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
da ga od djela njegovih odvrati, da u čovjeku obori oholost,
18 Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
da dušu njegovu spasi od jame i život mu od puta u Podzemlje.
19 Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
Bolešću on ga kara na ležaju kad mu se kosti tresu bez prestanka,
20 Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
kad se kruh gadi njegovu životu i ponajbolje jelo duši njegovoj;
21 Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
kada mu tijelo gine naočigled i vide mu se kosti ogoljele,
22 I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
kad mu se duša približava jami a život njegov boravištu mrtvih.
23 Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
Ako se uza nj nađe tad anđeo, posrednik jedan između tisuću, da čovjeka na dužnost opomene,
24 Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
pa se sažali nad njim i pomoli: 'Izbavi ga da u jamu ne ide; za život njegov nađoh otkupninu!
25 I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
Neka mu tijelo procvate mladošću, nek' se vrati u dane mladenačke!'
26 Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
Vapije k Bogu i Bog ga usliša: radosno On ga pogleda u lice; vrati čovjeku pravednost njegovu.
27 Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
Tada čovjek pred ljudima zapjeva: 'Griješio sam i pravo izvrtao, ali mi Bog zlom nije uzvratio.
28 Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
On mi je dušu spasio od jame i život mi se veseli svjetlosti.'
29 Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
Gle, sve to Bog je spreman učiniti do dva i do tri puta za čovjeka:
30 Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
da dušu njegovu spasi od jame i da mu život svjetlošću obasja.
31 Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
Pazi dÓe, Jobe, dobro me poslušaj; šuti, jer nisam sve još izrekao.
32 Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
Ako riječi još imaš, odvrati mi, zbori - rado bih opravdao tebe.
33 A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
Ako li nemaš, poslušaj me samo: pazi, rad bih te poučit' mudrosti.”
