Hioba 33
1 A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
Toe Job, ka lok hae tahngai ah; ka thuih ih loknawk boih hae tahngai ah.
2 Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
Khenah, vaihi pakha ka angh moe, ka palai mah lokthuih.
3 Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
Ka loknawk loe ka poek toenghaih hoiah ni angzoh; ka palai mah kahoih palunghahaih lok to thuih.
4 Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
Sithaw ih Muithla mah ni kai hae sak moe, Thacak Angraeng ih takhi mah hinghaih ang paek.
5 Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
Na pathim thaih nahaeloe na patim ah, amsakcoek ah loe ka hmaa ah angdoe ah.
6 Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
Khenah, Sithaw hmaa ah kai doeh nang baktiah ni ka oh, kai doeh long hoiah ni sak toeng.
7 Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
Khenah, na zit han koi kai khaeah tidoeh om ai; na nuiah kazit ban to ka koeng mak ai.
8 A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
Na thuih ih lok to ka thaih, na thuih ih loknawk to ka thaih boeh,
9 Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
kai loe ka ciim, zae sakhaih ka tawn ai; sakpazaehaih doeh ka tawn ai.
10 Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
Khenah, Sithaw mah ka zaehaih pakrong; kai hae a misa ah ang suek,
11 Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
ka khok hae thlong ang thuk pae moe, ka caehhaih loklamnawk boih ang pakaa, tiah na thuih.
12 Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
Khenah, na thuih pazae boeh; lok kang pathim han vop, Sithaw loe kami pongah len kue.
13 Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
Anih mah ka sak ih hmuen kawng pongah lok pathim ai, tiah na thuih moe, Sithaw to na laisaep thuih loe?
14 Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
Sithaw mah lok vaito thuih pacoengah, kalah loklam bang hoiah lok a thuih pae let, toe kami mah panoek pae thai ai.
15 We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
Kami loe iih angam moe, iihhaih ahmuen ah a iih, qum amang ah hnuksakhaih mah,
16 Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
a naa thungah lok to thuih pae moe, thuitaekhaih lok to paek,
17 Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
kami mah sak atimhaih to pahnawt moe, amoekhaih tawn han ai ah a sak.
18 Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
Anih hinghaih to tangqom thung hoiah Sithaw mah pahlong moe, sumsen hoi duek han ai ah pakaa pae.
19 Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
Anih loe iihhaih ahmuen ah angsong hanah nathaih hoiah kami to thuitaek moe, ahuhnawk boih to natsak;
20 Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
To naah a hinghaih mah buh to panuet moe, palung mah buhcaak angnaa pae ai.
21 Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
Anih loe zaek kaeng boeh moe, kamtueng vai ai ahuhnawk doeh, amtueng boih.
22 I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
Ue, a hinghaih mah taprong to pangh tathuk, a hinghaih amrosakkungnawk khaeah phak tom boeh.
23 Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
Toe kaminawk khaeah toenghaih loklam to patuek hanah, van kami sangto thungah, maeto mah Sithaw hoi kami salakah laicaeh ah om nahaeloe,
24 Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
Sithaw mah anih to tahmen ah loe, Tangqom thung caeh han ai ah anih to pahlong ah; anih akranghaih to ka hnuk boeh, tiah thui tih.
25 I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
To naah anih ih ngan loe nawkta ngan baktiah angcoeng let ueloe, thendoeng nathuem ih baktih toengah om let tih.
26 Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
Anih mah Sithaw khaeah lawkthui ueloe, mikhmai hoihaih to hnu tih; anghoehaih hoi Sithaw ih mikhmai to hnu tih; Sithaw mah a toenghaih to kami hanah paek.
27 Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
Anih mah kaminawk hmaa ah, Mi kawbaktih mah doeh ka zae moeng boeh, toenghaih to toeng ai ah ka sak moeng boeh, to hmuen mah kai han avanghaih tidoeh na paek ai, tiah thui nahaeloe,
28 Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
Anih mah tangqom thung hoiah a hinghaih to akrang ueloe, a hinghaih mah aanghaih to hnu tih.
29 Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
Khenah, Sithaw mah hae hmuennawk hae kami khaeah sak toepsoep;
30 Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
anih hinghaih to tangqom thung hoiah amlaemsak let moe, hinghaih paek aanghaih thungah a caeh haih.
31 Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
Aw Job, naa to patuengah loe, ka lok hae acoehaih hoiah tahngai ah; anghngai duem ah; lok kang thuih han vop.
32 Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
Lokthuih na koeh nahaeloe, na pathim ah; toenghaih hnuksak han ka koeh pongah, lok na thui ah.
33 A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
Toe lokthuih han na tawn ai nahaeloe, ka lok hae tahngai ah; anghngai duem ah, palunghahaih kang patuk han, tiah a naa.
