Hioba 32
1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
Los tres amigos de Job dejaron de responderle porque él seguía protestando su inocencia.
2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
Entonces Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram, se enojó. Se enojó con Job por afirmar que él tenía la razón y no Dios.
3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
Eliú también se enfadó con los tres amigos de Job porque hacían ver que Dios estaba equivocado, ya que no habían sido capaces de responder a Job.
4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
Elihú había esperado a que los otros tres hablaran con Job, ya que eran mayores que él.
5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
Pero al ver que no podían responder a Job, se enojó mucho.
6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, dijo: “Yo soy joven y ustedes son viejos, por eso me resistí a decirles lo que sé.
7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
Me dije a mí mismo: ‘Los que son mayores deben hablar, los que son mayores deben enseñar la sabiduría’.
8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Sin embargo, hay un espíritu en los seres humanos, el aliento del Todopoderoso, que les da entendimiento.
9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
No son los viejos los que son sabios, ni los ancianos los que saben lo que es correcto.
10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
Por eso te digo que me escuches ahora: déjame decirte lo que sé.
11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
Pues bien, esperé a oír lo que tenías que decir, escuchando tus ideas mientras buscabas las palabras adecuadas para hablar.
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
Les he prestado mucha atención a todos, y ninguno ha demostrado que Job estuviera equivocado ni ha respondido a sus argumentos.
13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
No digan dentro de ustedes mismo: ‘Somos muy sabios’, porque Dios, y no un ser humano, les demostrará que están equivocados.
14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
Job no alineó sus argumentos contra mí, y yo no le responderé como ustedes lo hicieron.
15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
Se quedaron sin palabras, sin nada más que decir.
16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
¿Debo seguir esperando, siendo que no hablan y solo están ahí de pie sin decir nada?
17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
Pues ahora yo también daré mi respuesta. Les diré lo que sé.
18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
¡Tengo tanto que decir que no puedo retener las palabras!
19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
Por dentro soy como un vino en fermentación, embotellado; como odres nuevos a punto de estallar.
20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
Tengo que hablar antes de estallar; abriré mis labios para responderle.
21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
No tomaré partido, y no voy a adular a nadie.
22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
No sé adular, y si lo hiciera mi Creador pronto me destruiría”.
