Hioba 32
1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
Desistieron aquellos tres hombres de responder a Job; porque este estaba convencido de su inocencia.
2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
Entonces montó en cólera Eliú, hijo de Baraquel bucita, de la familia de Ram. Montó en cólera contra Job, porque pretendía ser más justo que Dios.
3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
Se irritó también contra sus tres amigos, por cuanto no habían hallado qué contestar a Job, y con todo lo condenaban.
4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
Siendo ellos de mayor edad que él, Eliú había tardado en contestar a Job.
5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
Mas cuando vio que no había más respuesta en la boca de aquellos tres hombres, se indignó sobremanera. Tomó Eliú, hijo de Baraquel, bucita, la palabra y dijo:
6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
“Siendo yo joven, y vosotros ancianos, tuve miedo, y no me atreví a manifestar mi parecer.
7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
Yo me decía: Los días han de hablar, y en los muchos años se dará a conocer la sabiduría.
8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Pero hay espíritu que reside en el hombre; es el soplo del Todopoderoso el que les da la inteligencia.
9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
No es lo mismo ser viejo que sabio, no son (siempre) los ancianos los que entienden de justicia.
10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
Por eso dije: Escuchadme; quiero también yo manifestar mi parecer.
11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
He aquí que he esperado mientras hablabais, di oídos a vuestros razonamientos hasta el fin de vuestra disputa.
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
Sí, os he prestado atención, más ninguno ha convencido a Job; ninguno de vosotros sabe responder a sus palabras.
13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
No digáis, pues: «Hemos hallado la sabiduría; es Dios quien le castiga, y no hombre alguno.»
14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
No contra mí ha dirigido él sus palabras; y yo no voy a contestarle con vuestros argumentos.
15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
Desconcertados ya no responden nada, faltándoles otras palabras.
16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
He esperado hasta que se callasen, hasta que quedasen atascados sin poder contestar.
17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
Comenzaré yo a hablar, manifestaré por mi parte mi saber.
18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
Pues lleno estoy de palabras, me aprieta el espíritu en mi interior.
19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
Mi pecho es como vino encerrado, cual odre nuevo pronto a reventar.
20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
Hablaré para desahogarme; abriré mis labios y responderé.
21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
No haré acepción de personas, no adularé a ningún mortal.
22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
Pues no sé adular; (si lo hiciera), dentro de poco me llevaría mi Creador.”
