Hioba 32
1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
quei tre uomini cessarono di rispondere a Giobbe, perchè egli si riteneva giusto.
2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
Allora si accese lo sdegno di Eliu, figlio di Barachele il Buzita, della tribù di Ram. Si accese di sdegno contro Giobbe, perché pretendeva d'aver ragione di fronte a Dio;
3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
si accese di sdegno anche contro i suoi tre amici, perché non avevano trovato di che rispondere, sebbene avessero dichiarato Giobbe colpevole.
4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
Però Eliu aveva aspettato, mentre essi parlavano con Giobbe, perché erano più vecchi di lui in età.
5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
Quando dunque vide che sulla bocca di questi tre uomini non vi era più alcuna risposta, Eliu si accese di sdegno.
6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
Giovane io sono di anni e voi siete gia canuti; per questo ho esitato per rispetto a manifestare a voi il mio sapere. Presa dunque la parola, Eliu, figlio di Barachele il Buzita, disse:
7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
Pensavo: Parlerà l'età e i canuti insegneranno la sapienza.
8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Ma certo essa è un soffio nell'uomo; l'ispirazione dell'Onnipotente lo fa intelligente.
9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
Non sono i molti anni a dar la sapienza, né sempre i vecchi distinguono ciò che è giusto.
10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
Per questo io oso dire: Ascoltatemi; anch'io esporrò il mio sapere.
11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
Ecco, ho atteso le vostre parole, ho teso l'orecchio ai vostri argomenti. Finché andavate in cerca di argomenti
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
su di voi fissai l'attenzione. Ma ecco, nessuno ha potuto convincere Giobbe, nessuno tra di voi risponde ai suoi detti.
13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
Non dite: Noi abbiamo trovato la sapienza, ma lo confuti Dio, non l'uomo!
14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
Egli non mi ha rivolto parole, e io non gli risponderò con le vostre parole.
15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
Sono vinti, non rispondono più, mancano loro le parole.
16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
Ho atteso, ma poiché non parlano più, poiché stanno lì senza risposta,
17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
voglio anch'io dire la mia parte, anch'io esporrò il mio parere;
18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
mi sento infatti pieno di parole, mi preme lo spirito che è dentro di me.
19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
Ecco, dentro di me c'è come vino senza sfogo, come vino che squarcia gli otri nuovi.
20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
Parlerò e mi sfogherò, aprirò le labbra e risponderò.
21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
Non guarderò in faccia ad alcuno, non adulerò nessuno,
22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
perché io non so adulare: altrimenti il mio creatore in breve mi eliminerebbe.
