Hioba 32
1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
S megszűnt ez a három férfi felelni Jóbnak, mert igaz volt a maga szemeiben.
2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
Akkor föllobbant haragja Elihúnak, a Búzbeli Barakél fiának a Rám nemzetségből; Jób ellen lobbant föl haragja, mivelhogy igazabbnak vélte magát Istennél,
3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
s három barátja ellen lobbant föl haragja, mivelhogy nem találtak feleletet, de Jóbot gonosznak ítélték.
4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
Elihú pedig kivárta Jóbot szavaival, mert azok korra öregebbek voltak nálánál.
5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
De látta Elíhú, hogy nincsen felelet a. három férfi szájában, akkor föllobbant haragja.
6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
S megszólalt Elíhú, a Búzbeli Barakélnek fia és mondta: Fiatal vagyok én korra, ti pedig aggastyánok, azért tartózkodtam és féltem attól, hogy tudásomat közöljem veletek.
7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
Azt mondtam: Napok beszéljenek és az évek sokasága tudasson bölcsséget.
8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Ámde a szellem az a halandóban s a Mindenható lehelete, a mi értelmessé teszi őket.
9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
Nem a sokévűek bölcsek, s nem a vének értenek ítéletet;
10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
azért mondtam: hallgass reám, hadd közöljem én is tudásomat.
11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
Lám, várakoztam szavaitokra, figyeltem értelmezéseitekre, míg átkutatnátok a beszédeket.
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
Ügyeltem is reátok, de íme nincs, ki Jóbot megczáfolná, ki közületek mondásaira felelne.
13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
Nehogy mondjátok: találtunk bölcsességet; Isten taszítsa őt el, nem ember!
14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
De nem én hozzám intézett beszédet, nem is a ti mondásaitokkal válaszolnék neki.
15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
Megrettentek, nem feleltek többet, elszakadtak tőlük a szavak.
16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
Várakozzam-e, mert ők nem beszélnek, mert elállottak, nem feleltek többé?
17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
Hadd felelek: én is a részemmel, hadd közlöm én is tudásomat.
18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
Mert tele vagyok szavakkal, szorít engem bensőm szelleme.
19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
Íme bensőm olyan, mint nyitatlan bor, mint a mely új tömlőkből kifakad.
20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
Hadd beszélek, hogy megkönnyebbüljek, kinyitom ajkaimat és felelek.
21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
Nem kell senki személyét tekintenem és embernek nem fogok hízelkedni;
22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
mert nem is tudok én hízelkedni; csakhamar elvinne engem alkotóm.
