< Hioba 32 >

1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
וישבתו שלשת האנשים האלה מענות את איוב כי הוא צדיק בעיניו׃
2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
ויחר אף אליהוא בן ברכאל הבוזי ממשפחת רם באיוב חרה אפו על צדקו נפשו מאלהים׃
3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
ובשלשת רעיו חרה אפו על אשר לא מצאו מענה וירשיעו את איוב׃
4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
ואליהו חכה את איוב בדברים כי זקנים המה ממנו לימים׃
5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
וירא אליהוא כי אין מענה בפי שלשת האנשים ויחר אפו׃
6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
ויען אליהוא בן ברכאל הבוזי ויאמר צעיר אני לימים ואתם ישישים על כן זחלתי ואירא מחות דעי אתכם׃
7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
אמרתי ימים ידברו ורב שנים ידיעו חכמה׃
8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
אכן רוח היא באנוש ונשמת שדי תבינם׃
9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
לא רבים יחכמו וזקנים יבינו משפט׃
10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
לכן אמרתי שמעה לי אחוה דעי אף אני׃
11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
הן הוחלתי לדבריכם אזין עד תבונתיכם עד תחקרון מלין׃
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
ועדיכם אתבונן והנה אין לאיוב מוכיח עונה אמריו מכם׃
13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
פן תאמרו מצאנו חכמה אל ידפנו לא איש׃
14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
ולא ערך אלי מלין ובאמריכם לא אשיבנו׃
15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
חתו לא ענו עוד העתיקו מהם מלים׃
16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
והוחלתי כי לא ידברו כי עמדו לא ענו עוד׃
17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
אענה אף אני חלקי אחוה דעי אף אני׃
18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
כי מלתי מלים הציקתני רוח בטני׃
19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
הנה בטני כיין לא יפתח כאבות חדשים יבקע׃
20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
אדברה וירוח לי אפתח שפתי ואענה׃
21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
אל נא אשא פני איש ואל אדם לא אכנה׃
22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
כי לא ידעתי אכנה כמעט ישאני עשני׃

< Hioba 32 >