Hioba 32

1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:

Da hörten jene drei Männer auf, Hiob zu antworten, weil er in seinen Augen gerecht war.

2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.

Es entbrannte aber der Zorn Elihus, des Sohnes Barachels, des Busiters, vom Geschlechte Ram; über Hiob entbrannte sein Zorn, weil er sich selbst für gerechter hielt als Gott;

3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.

über seine drei Freunde aber entbrannte sein Zorn, weil sie keine Antwort fanden und Hiob doch verurteilten.

4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.

Elihu aber hatte mit seiner Rede an Hiob gewartet; denn jene waren älter als er.

5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.

Als aber Elihu sah, daß im Munde jener drei Männer keine Antwort mehr war, entbrannte sein Zorn.

6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.

Und Elihu, der Sohn Barachels, der Busiter, hob an und sprach: Jung bin ich an Jahren, ihr aber seid grau; darum habe ich mich gefürchtet, euch meinen Befund zu verkünden.

7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.

Ich dachte: Die Betagten sollen reden und die Bejahrten ihre Weisheit kundtun.

8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.

Aber der Geist ist es im Menschen und der Odem des Allmächtigen, der sie verständig macht.

9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.

Nicht alle Lehrer sind weise, und nicht alle Greise verstehen sich aufs Recht.

10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.

Darum sage ich: Höret auf mich, so will ich mein Urteil verkünden, ja, auch ich.

11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.

Siehe, ich habe eure Reden abgewartet, habe zugehört bis zu eurem Entscheid, bis ihr die rechten Worte gefunden hättet;

12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.

und ich habe auf euch gewartet, bis ihr fertig waret; aber siehe, da ist keiner unter euch, der Hiob widerlegt, der seine Rede beantwortet hätte.

13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.

Saget nur ja nicht: «Wir haben die Weisheit gefunden: Gott wird ihn schlagen, nicht ein Mensch.»

14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.

Er hat seine Worte nicht an mich gerichtet, so will ich ihm auch nicht antworten wie ihr.

15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.

Sie sind geschlagen, sie geben keine Antwort mehr, die Worte sind ihnen ausgegangen!

16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.

Ich habe gewartet; weil sie aber nichts sagen, weil sie dastehen und nicht mehr antworten,

17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.

so will auch ich nun meinen Teil erwidern und mein Urteil abgeben, ja, auch ich;

18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.

denn ich bin voll von Worten, und der Geist, der in mir ist, drängt mich dazu.

19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.

Siehe, mein Leib ist wie ein Weinschlauch, der keine Öffnung hat; wie Schläuche voll Most will er bersten.

20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.

Darum will ich reden, so wird es mir leichter, ich will meine Lippen auftun und antworten.

21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.

Ich will aber keine Person ansehen und keinem Menschen schmeicheln;

22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.

denn ich kann nicht schmeicheln, leicht möchte mein Schöpfer mich sonst wegraffen!