Hioba 32

1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:

Ces trois hommes cessèrent de répliquer à Job, parce qu’il se considérait comme juste.

2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.

Alors Elihou, fils de Barakhel, le Bouzite, de la famille de Râm, entra en colère. Il en voulait à Job d’affirmer son innocence devant Dieu.

3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.

Et il en voulait aussi à ses trois amis de n’avoir plus trouvé de quoi répliquer, après avoir condamné Job.

4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.

Or, Elihou avait attendu d’adresser la parole à Job, parce que les autres étaient plus âgés que lui.

5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.

Mais, quand Elihou vit que ces trois hommes n’avaient plus de réponse à la bouche, sas colère s’enflamma.

6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.

Et Elihou, fils de Barakhel, le Bouzite, prit la parole et dit: je suis jeune d’années et vous êtes vieux; c’est pourquoi j’étais intimidé, et je craignais de vous faire connaître mon avis.

7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.

Je me disais: "C’Est à la vieillesse de parler, au grand âge d’enseigner la sagesse."

8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.

Mais celle-ci est chez les hommes une inspiration divine; le souffle du Tout Puissant les rend intelligents.

9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.

Ce ne sont pas les plus âgés qui sont le plus sages, ni les vieillards qui comprennent ce qui est juste.

10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.

Voilà pourquoi je dis: "Ecoute-moi donc, je veux exposer, moi aussi, mon opinion."

11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.

Voyez, j’étais dans l’attente de vos paroles, je dressais l’oreille à vos raisonnements, espérant que vous iriez au fond des choses.

12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.

J’Étais suspendu à vos lèvres, et voilà que personne de vous n’a réfuté Job, personne n’a répondu à ses paroles.

13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.

Gardez-vous de dire: "Nous nous sommes trouvés en face de la sagesse: Dieu peut triompher de lui, non un homme!"

14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.

Ce n’est pas contre moi qu’il a dirigé ses discours, et je ne le combattrai pas avec vos paroles.

15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.

Les voilà éperdus! Ils ne répondent plus; on leur a enlevé le don de la parole!

16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.

J’Attendrais vainement, car ils ne parlent plus, ils se tiennent cois, ils n’ont plus rien à répliquer.

17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.

Je veux donc, moi aussi, répondre pour ma part, exposer mon opinion, moi aussi.

18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.

Car je suis plein de discours: l’esprit qui anime mon sein m’oppresse.

19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.

Oui, mon sein est comme un vin non débouché, il éclate comme des outres neuves.

20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.

Laissez-moi donc parler, et ce sera un soulagement pour moi: je vais ouvrir mes lèvres et répliquer.

21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.

Loin de moi de faire acception de personnes et de flatter qui que ce soit!

22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.

Car j’ignore l’art de la flatterie: sans cela mon Créateur aurait vite fait de me supprimer.