Hioba 32
1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
So these three men ceased to respond to Job, because, he, was righteous in their eyes.
2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
Then was kindled the anger of Elihu, son of Barachel the Buzite of the family of Ram, —against Job, was kindled his anger, because he justified his own soul rather than God;
3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
and, against his three friends, was kindled his anger, —because that they found not a response, and condemned God.
4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
But, Elihu, had waited for Job with words, because the others were older than he.
5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
Howbeit, when Elihu saw that there was no response in the mouth of the three men, then was kindled his anger.
6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
So then Elihu, son of Barachel, the Buzite, responded and said: —Young, am I, whereas, ye, are aged, For this cause, I faltered, and feared—to shew my knowledge unto you:
7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
I said, Days, should speak, —and, the multitude of years, should make known wisdom.
8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Yet surely, there is a spirit in men, and, the inspiration of the Almighty, giveth them understanding;
9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
Great men, may not be wise, nor, elders, understand justice.
10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
Therefore, I said, Hearken unto me, I will show my knowledge—even I.
11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
Lo! I waited for your words, I kept giving ear for your reasons, until ye should search out what to say;
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
Yea, unto you, gave I diligent heed, —But lo! there was, for Job, nothing to convince, nor could you of you answer his speeches.
13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
Lest ye should say, We have found out wisdom. GOD, must put him to flight, not man.
14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
Since he directed not to me discourse, therefore, with your speeches, will I not reply to him.
15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
They were dismayed, they responded no more, they suffered speech to forsake them;
16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
Though I waited, yet could they not speak, Surely they came to a stand, they responded no more.
17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
I will respond, even I—on my part, I will shew my knowledge, even I!
18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
For I am full of discourse, The spirit in my bosom, presseth me on.
19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
Lo! my bosom, is like wine not opened, Like new wine-skins, it will burst.
20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
I will speak, that I may freely breathe, I will open my lips and respond.
21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
Let me be partial to no man, and, unto no son of earth, give flattering titles,
22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
Surely I know not how to give flattering titles, How soon might my Maker take me away!
