Hioba 32
1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
So these three men stopped answering Job, because he was righteous in his own eyes.
2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
This kindled the anger of Elihu son of Barachel the Buzite, of the family of Ram. He burned with anger against Job for justifying himself rather than God,
3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
and he burned with anger against Job’s three friends because they had failed to refute Job, and yet had condemned him.
4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
Now Elihu had waited to speak to Job because the others were older than he.
5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
But when he saw that the three men had no further reply, his anger was kindled.
6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
So Elihu son of Barachel the Buzite declared: “I am young in years, while you are old; that is why I was timid and afraid to tell you what I know.
7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
I thought that age should speak, and many years should teach wisdom.
8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
But there is a spirit in a man, the breath of the Almighty, that gives him understanding.
9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
It is not only the old who are wise, or the elderly who understand justice.
10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
Therefore I say, ‘Listen to me; I too will declare what I know.’
11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
Indeed, I waited while you spoke; I listened to your reasoning; as you searched for words,
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
I paid you full attention. But no one proved Job wrong; not one of you rebutted his arguments.
13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
So do not claim, ‘We have found wisdom; let God, not man, refute him.’
14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
But Job has not directed his words against me, and I will not answer him with your arguments.
15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
Job’s friends are dismayed, with no more to say; words have escaped them.
16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
Must I wait, now that they are silent, now that they stand and no longer reply?
17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
I too will answer; yes, I will declare what I know.
18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
For I am full of words, and my spirit within me compels me.
19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
Behold, my belly is like unvented wine; it is about to burst like a new wineskin.
20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
I must speak and find relief; I must open my lips and respond.
21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
I will be partial to no one, nor will I flatter any man.
22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
For I do not know how to flatter, or my Maker would remove me in an instant.
