Hioba 32
1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
Omiyo ji adekgi noweyo dwokore gi Ayub, nikech noparo ni en ngʼama kare.
2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
To Elihu wuod Barakel ja-Buz, mane wuok e anywola mar Ram ne iye owangʼ gi Ayub nikech nopwoyore kende owuon kaka ngʼat makare, ka ok oweyo Nyasaye ema mondo opwoye.
3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
Iye nowangʼ bende gi osiepe Ayub adek nikech negisiko mana ka gingʼado ne Ayub bura, to kata obedo nine oonge ketho.
4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
Elihu norito mondi eka oloso gi Ayub nikech ne en ngʼama tin e diergi.
5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
To kane oneno ka ji adekgo osewuoyo mi wechegi orumo, to mirima nomake.
6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
Eka Elihu wuod Barakel ja-Buz nowacho kama: “An atin kuom higni, kendo un joma dongona; mano emomiyo naluor, kendo ne ok an gichir mar nyisou gima angʼeyo.
7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
Naparo e chunya ni, ‘Higa ema mondo owuo; kendo dak amingʼa e piny ema mondo opuonj rieko!’
8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
To ngʼeuru ni chuny manie i dhano, ma en much Jehova Nyasaye Maratego, ema miyo dhano winjo tiend weche.
9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
Jomadongo kende ok ema nigi rieko, kata ok ni joma hikgi ngʼeny ema nigi ongʼeyo gima kare.
10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
“Kuom mano, awacho kama: Winjauru; an bende koro adwaro nyisou gima angʼeyo.
11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
Uwinjo, ne arito mondi kane uwuoyo, ne achiko ita ne wecheu mukwano ni nigi rieko; kinde mane umanyo weche monego uwachi,
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
ne achikonu ita adimba kinde mane uwuoyo, to onge ngʼato kuomu moseyudo Ayub gi ketho; kendo onge ngʼato kuomu mosedwoko weche Ayub.
13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
Kik uwach ni, ‘Ngʼatni riek motamo wangʼwa, Nyasaye ema mondo okwere, to ok dhano!’
14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
To Ayub pod ok omino koda wach, omiyo ok abi dwoke kaka usebedo ka uduokeno.
15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
“Jogi dhogi omoko, gionge gima ginyalo dwoko; weche orumonegi.
16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
Gichungʼ achungʼa maonge gima giwachi, koro pod arit arita kata obedo ni gilingʼ kamano?
17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
An bende koro abiro wacho makora; kendo abiro nyisi gima angʼeyo.
18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
Nikech weche opongʼo chunya, kendo gichuna nyaka anyisigi;
19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
bende achalo gi chupa ma divai opongʼo iye kendo ka pien divai manyien madwaro barore.
20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
Nyaka awuo eka abed gi kwe; omiyo nyaka adwoki.
21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
Ok abi dewo wangʼ ngʼato bende ok abi wuondo ngʼato;
22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
nikech ka dine bed ni alony e wuondo ji to Jachwechna ditieka piyo nono.
