Hioba 31

1 Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

Hice un acuerdo con mis ojos; ¿Cómo podrían mis ojos estar mirando a una virgen?

2 Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

¿Cuál es la recompensa de Dios desde lo alto, o la herencia dada por él Todopoderoso desde el cielo?

3 Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

¿No es problema para el pecador, y destrucción para los que hacen el mal?

4 Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

¿No ve él mis caminos, y mis pasos no están todos numerados?

5 Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

Si he ido por caminos falsos, o mi pie se apuró rápido a engaño;

6 Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

Déjame ser medido en escalas rectas, y deja que Dios vea mi justicia.

7 Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

Si mis pasos han sido apartados, o si me dejado llevar por la codicia, o si la propiedad de otro está en mis manos;

8 Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

Si siembro mi semilla en la tierra para que otro tenga su fruto, y deja que mi producto sea arrancado de raíz.

9 Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

Si mi corazón iba tras la esposa de otro hombre, o si esperaba en acecho la puerta de mi vecino;

10 Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

Entonces deja que mi esposa dé placer a otro hombre y que otros usen su cuerpo.

11 Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

Porque eso sería un crimen; sería un acto por el cual los jueces medirían el castigo:

12 Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

Sería un fuego que arderá hasta la destrucción, y que me quitaría todo lo que tengo.

13 Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

Si he desdeñado el derecho de mi sirviente, o mi sirvienta, cuando contendieron conmigo;

14 (Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

¿Qué haré cuando Dios venga como mi juez? ¿Y qué respuesta puedo dar a sus preguntas?

15 Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

¿No lo hizo Dios tan bien como yo? ¿No nos dio vida en los cuerpos de nuestras madres?

16 Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

Si retenía el deseo de los pobres; o he hecho desfallecer los ojos de la viuda;

17 Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

Si me guardaba la comida y no le daba un poco al huérfano;

18 (Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

Porque desde mi juventud él creció conmigo como un padre, desde mis primeros días; y a la viuda la guié desde mi niñez;

19 Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

Si he visto a alguien cercano a la muerte por necesidad de ropa, y a los pobres sin nada que los cubriera;

20 Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

Si su espalda no me dio una bendición, y la lana de mis ovejas no lo calentó;

21 Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

Si mi mano había sido levantada contra él justo, cuando vi que los jueces me apoyaban;

22 Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

Que mi brazo sea arrancado de mi cuerpo, y que sea roto desde su base.

23 Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

Porque el temor de Dios me retuvo, y debido a su poder no podría hacer tales cosas.

24 Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

Si hice del oro mi esperanza, o si alguna vez dije al mejor oro, he puesto mi fe en ti;

25 Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

Si me alegrara porque mi riqueza era grande, y porque mi mano había reunido mucho;

26 Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

Si, cuando vi el sol brillando, y la luna moviéndose en su camino brillante,

27 I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

Un sentimiento secreto de adoración entró en mi corazón, y mi boca besó mi mano;

28 I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

Ese hubiera sido otro pecado para ser recompensado con el castigo de los jueces; porque habría sido falso a Dios en lo alto.

29 Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

Si me alegré en la destrucción de mi aborrecedor, y grité de alegría cuando el mal lo alcanzó;

30 (I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

Porque no dejé que mi boca cediera al pecado al poner una maldición sobre su vida?

31 Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

Si los hombres de mi tienda dijeran: ¿Quién no ha comido toda su carne, no se saciaría?

32 Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

El viajero no tomó su descanso nocturno en la calle, y mis puertas estaban abiertas para cualquier persona en un viaje;

33 Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

Si mis malas obras cubiertas como Adan, y mi pecado en el secreto de mi pecho,

34 I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

Por temor al gran grupo de personas, o por temor a que las familias me despreciarán, para que me quede callado y no salga por mi puerta;

35 Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

¡Si solo Dios me escuchara, y él Todopoderoso me contestara! ¡O si lo que él tiene contra mí se hubiera puesto por escrito!

36 Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

En verdad tomaría el libro en mis hombros; sería para mí como una corona;

37 Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

Dejaría claro el número de mis pasos, ¡lo pondría ante él como un príncipe! Las palabras de Job se acaban.

38 Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

Si mi tierra ha clamado contra mí, o los surcos ha estado triste;

39 Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

Si he tomado su producto sin pago, causando la muerte de sus dueños;

40 Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.

Luego, en lugar de grano, salen espinas, y en lugar de cebada, plantas malolientes. Las palabras de Job han terminado.