Hioba 31

1 Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

Hice concierto con mis ojos: porque ¿a qué propósito había yo de pensar de la virgen?

2 Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

Porque, ¿qué galardón me daría de arriba Dios, y qué heredad el Omnipotente de las alturas?

3 Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

¿No hay quebrantamiento para el impío, y extrañamiento para los que obran iniquidad?

4 Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

¿No ve él mis caminos, y cuenta todos mis pasos?

5 Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

Si anduve con mentira, y si mi pie se apresuró a engaño,

6 Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

Péseme Dios en balanzas de justicia, y conocerá mi perfección.

7 Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

Si mis pasos se apartaron del camino, y si mi corazón se fue tras mis ojos, y si algo se apegó a mis manos,

8 Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

Siembre yo, y otro coma, y mis verduras sean arrancadas.

9 Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

Si fue mi corazón engañado acerca de mujer, y si estuve asechando a la puerta de mi prójimo:

10 Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

Muela para otro mi mujer, y sobre ella se encorven otros;

11 Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

Porque es maldad, e iniquidad probada.

12 Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

Porque es fuego que hasta el sepulcro devoraría, y toda mi hacienda desarraigaría.

13 Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, cuando ellos pleiteasen conmigo;

14 (Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

¿Qué haría yo cuando Dios se levantase? y cuando él visitase; ¿qué le respondería yo?

15 Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

¿El que en el vientre me hizo a mí, no le hizo a él? ¿y un mismo autor no nos dispuso en la matriz?

16 Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

Si estorbé el contento de los pobres, e hice desfallecer los ojos de la viuda;

17 Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

Y si comí mi bocado solo, y no comió de él el huérfano;

18 (Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

(Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre; y desde el vientre de mi madre fui guía de la viuda; )

19 Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

Si ví al que pereciera sin vestido, y al menesteroso sin cobertura;

20 Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

Si no me bendijeron sus lomos, y del vellocino de mis ovejas se calentaron;

21 Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

Si alcé contra el huérfano mi mano, aunque viese que todos me ayudarían en la puerta:

22 Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

Mi espalda se caiga de mi hombro, y mi brazo sea quebrado de mi canilla.

23 Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

Porque temí el castigo de Dios, contra cuya alteza yo no tendría poder.

24 Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

Si puse en oro mi esperanza, y dije al oro: Mi confianza eres tú;

25 Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

Si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, y de que mi mano hallase mucho;

26 Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

Si ví al sol cuando resplandecía, y a la luna cuando iba hermosa,

27 I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

Y mi corazón se engañó en secreto, y mi boca besó mi mano:

28 I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

Esto también fuera maldad probada, porque negaría al Dios soberano.

29 Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, y me regocijé, cuando le halló el mal.

30 (I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

Que ni aun entregué al pecado mi paladar, pidiendo maldición para su alma,

31 Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

Cuando mis domésticos decían: ¿quién nos diese de su carne? nunca nos hartaríamos.

32 Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

El extranjero no tenía fuera la noche: mis puertas abría al caminante.

33 Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

Si encubrí como los hombres mis prevaricaciones, escondiendo en mi escondrijo mi iniquidad;

34 I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

Porque quebrantaba a la gran multitud, y el menosprecio de las familias me atemorizó, y callé, y no salí de mi puerta;

35 Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

Quién me diese: quién me oyese: ciertamente, mi señal es que el Omnipotente testificará por mí: aunque mi adversario me haga el proceso,

36 Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

Ciertamente yo le llevaría sobre mi hombro, y me le ataría en lugar de coronas.

37 Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

Yo le contaría el número de mis pasos; y como príncipe me allegaría a él.

38 Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

Si mi tierra clamará contra mí, y llorarán todos sus surcos;

39 Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

Si comí su fuerza sin dinero, o afligí el alma de sus dueños:

40 Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.

En lugar de trigo me nazcan espinas, y neguilla en lugar de cebada. Acábanse las palabras de Job.