Hioba 31

1 Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

ברית כרתי לעיני ומה אתבונן על-בתולה

2 Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

ומה חלק אלוה ממעל ונחלת שדי ממרמים

3 Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

הלא-איד לעול ונכר לפעלי און

4 Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

הלא-הוא יראה דרכי וכל-צעדי יספור

5 Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

אם-הלכתי עם-שוא ותחש על-מרמה רגלי

6 Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

ישקלני במאזני-צדק וידע אלוה תמתי

7 Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

אם תטה אשרי מני הדרך ואחר עיני הלך לבי ובכפי דבק מאום

8 Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

אזרעה ואחר יאכל וצאצאי ישרשו

9 Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

אם-נפתה לבי על-אשה ועל-פתח רעי ארבתי

10 Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

תטחן לאחר אשתי ועליה יכרעון אחרין

11 Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

כי-הוא (היא) זמה והיא (והוא) עון פלילים

12 Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

כי אש היא עד-אבדון תאכל ובכל-תבואתי תשרש

13 Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

אם-אמאס--משפט עבדי ואמתי ברבם עמדי

14 (Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

ומה אעשה כי-יקום אל וכי-יפקד מה אשיבנו

15 Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

הלא-בבטן עשני עשהו ויכננו ברחם אחד

16 Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

אם-אמנע מחפץ דלים ועיני אלמנה אכלה

17 Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

ואכל פתי לבדי ולא-אכל יתום ממנה

18 (Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

כי מנעורי גדלני כאב ומבטן אמי אנחנה

19 Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

אם-אראה אובד מבלי לבוש ואין כסות לאביון

20 Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

אם-לא ברכוני חלצו ומגז כבשי יתחמם

21 Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

אם-הניפותי על-יתום ידי כי-אראה בשער עזרתי

22 Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

כתפי משכמה תפול ואזרעי מקנה תשבר

23 Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

כי פחד אלי איד אל ומשאתו לא אוכל

24 Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

אם-שמתי זהב כסלי ולכתם אמרתי מבטחי

25 Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

אם-אשמח כי-רב חילי וכי-כביר מצאה ידי

26 Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

אם-אראה אור כי יהל וירח יקר הלך

27 I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

ויפת בסתר לבי ותשק ידי לפי

28 I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

גם-הוא עון פלילי כי-כחשתי לאל ממעל

29 Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

אם-אשמח בפיד משנאי והתעררתי כי-מצאו רע

30 (I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

ולא-נתתי לחטא חכי-- לשאל באלה נפשו

31 Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

אם-לא אמרו מתי אהלי מי-יתן מבשרו לא נשבע

32 Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

בחוץ לא-ילין גר דלתי לארח אפתח

33 Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

אם-כסיתי כאדם פשעי-- לטמון בחבי עוני

34 I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

כי אערוץ המון רבה-- ובוז-משפחות יחתני ואדם לא-אצא פתח

35 Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

מי יתן-לי שמע לי-- הן-תוי שדי יענני וספר כתב איש ריבי

36 Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

אם-לא על-שכמי אשאנו אענדנו עטרות לי

37 Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

מספר צעדי אגידנו כמו-נגיד אקרבנו

38 Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

אם-עלי אדמתי תזעק ויחד תלמיה יבכיון

39 Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

אם-כחה אכלתי בלי-כסף ונפש בעליה הפחתי

40 Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.

תחת חטה יצא חוח--ותחת-שערה באשה תמו דברי איוב