Hioba 31
1 Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.
J’avais fait un pacte avec mes yeux, et comment aurais-je arrêté mes regards sur une vierge. —
2 Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?
Quelle part, me disais-je, Dieu me réserverait-il d’en haut? Quel sort le Tout-Puissant me ferait-il de son ciel?
3 Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?
La ruine n’est-elle pas pour le méchant, et le malheur pour les artisans d’iniquité?
4 Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?
Dieu ne connaît-il pas mes voies, ne compte-t-il pas tous mes pas?
5 Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:
Si j’ai marché dans le sentier du mensonge, si mon pied a couru après la fraude, —
6 Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.
que Dieu me pèse dans de justes balances, et il reconnaîtra mon innocence!
7 Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:
Si mes pas se sont écartés du droit chemin, si mon cœur a suivi mes yeux, si quelque souillure s’est attachée à mes mains, —
8 Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.
que je sème, et qu’un autre mange, que mes rejetons soient déracinés!
9 Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:
Si mon cœur a été séduit par une femme, si j’ai fait le guet à la porte de mon prochain, —
10 Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.
que ma femme tourne la meule pour un autre, que des étrangers la déshonorent!
11 Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,
Car c’est là un crime horrible, un forfait que punissent les juges;
12 Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.
un feu qui dévore jusqu’à la ruine, qui aurait détruit tous mes biens.
13 Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,
Si j’ai méconnu le droit de mon serviteur ou de ma servante, quand ils étaient en contestation avec moi: —
14 (Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?
Que faire, quand Dieu se lèvera? Au jour de sa visite, que lui répondrai-je?
15 Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)
Celui qui m’a fait dans le sein de ma mère ne l’a-t-il pas fait aussi? Un même Créateur ne nous a-t-il pas formés?
16 Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;
Si j’ai refusé aux pauvres ce qu’ils désiraient, si j’ai fait languir les yeux de la veuve,
17 Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;
si j’ai mangé seul mon morceau de pain, sans que l’orphelin en ait eu sa part: —
18 (Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)
dès mon enfance il m’a gardé comme un père; dès ma naissance il a guidé mes pas.
19 Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;
Si j’ai vu le malheureux périr sans vêtements, l’indigent manquer de couverture,
20 Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;
sans que ses reins m’aient béni, sans que la toison de mes agneaux l’ait réchauffé;
21 Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:
si j’ai levé la main contre l’orphelin, parce que je me voyais un appui dans les juges, —
22 Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.
que mon épaule se détache du tronc, que mon bras soit arraché de l’humérus.
23 Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.
Car je crains la vengeance de Dieu, et devant sa majesté je ne puis subsister.
24 Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;
Si j’ai mis dans l’or mon assurance, si j’ai dit à l’or pur: « Tu es mon espoir; »
25 Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;
si je me suis réjoui de l’abondance de mes biens, des trésors amassés par mes mains;
26 Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;
si, en voyant le soleil jeter ses feux, et la lune s’avancer dans sa splendeur,
27 I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:
mon cœur s’est laissé séduire en secret, si ma main s’est portée à ma bouche, —
28 I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.
c’est là encore un crime que punit le juge; j’aurais renié le Dieu très-haut.
29 Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.
Si j’ai été joyeux de la ruine de mon ennemi, si j’ai tressailli d’allégresse quand le malheur l’a frappé: —
30 (I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)
Non, je n’ai pas permis à ma langue de pécher, en demandant sa mort avec imprécation!…
31 Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?
Si les gens de ma tente ne disaient pas: « Où trouver quelqu’un qui ne soit pas rassasiés de sa table? »
32 Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.
si l’étranger passait la nuit en dehors, si je n’ouvrais pas la porte au voyageur!…
33 Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;
Si j’ai, comme font les hommes, déguisé mes fautes, et renfermé mes iniquités dans mon sein,
34 I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.
par peur de la grande assemblée, par crainte du mépris des familles, au point de me taire, et de n’oser franchir le seuil de ma porte!…
35 Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.
Oh! Qui me fera trouver quelqu’un qui m’écoute? Voilà ma signature: que le Tout-Puissant me réponde! Que mon adversaire écrive aussi sa cédule!
36 Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?
On verra si je ne la mets pas sur mon épaule, si je n’en ceins pas mon front comme d’un diadème!
37 Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.
Je rendrai compte à mon juge de tous mes pas, je m’approcherai de lui comme un prince.
38 Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;
Si ma terre crie contre moi, si j’ai fait pleurer ses sillons;
39 Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:
si j’ai mangé ses produits sans l’avoir payée, si je l’ai arrachée à ses légitimes possesseurs, —
40 Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.
qu’au lieu de froment il y naisse des épines, et de l’ivraie au lieu d’orge! Ici finissent les discours de Job.
