Hioba 31

1 Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

Ik heb een verbond gemaakt met mijn ogen; hoe zou ik dan acht gegeven hebben op een maagd?

2 Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

Want wat is het deel Gods van boven, of de erve des Almachtigen uit de hoogten?

3 Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

Is niet het verderf voor den verkeerde, ja, wat vreemds voor de werkers der ongerechtigheid?

4 Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

Ziet Hij niet mijn wegen, en telt Hij niet al mijn treden?

5 Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

Zo ik met ijdelheid omgegaan heb, en mijn voet gesneld heeft tot bedriegerij;

6 Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

Hij wege mij op, in een rechte weegschaal, en God zal mijn oprechtigheid weten.

7 Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

Zo mijn gang uit den weg geweken is, en mijn hart mijn ogen nagevolgd is, en aan mijn handen iets aankleeft;

8 Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

Zo moet ik zaaien, maar een ander eten, en mijn spruiten moeten uitgeworteld worden!

9 Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

Zo mijn hart verlokt is geweest tot een vrouw, of ik aan mijns naasten deur geloerd heb;

10 Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

Zo moet mijn huisvrouw met een ander malen, en anderen zich over haar krommen!

11 Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

Want dat is een schandelijke daad, en het is een misdaad bij de rechters.

12 Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

Want dat is een vuur, hetwelk tot de verderving toe verteert, en al mijn inkomen uitgeworteld zou hebben.

13 Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

Zo ik versmaad heb het recht mijns knechts, of mijner dienstmaagd, als zij geschil hadden met mij;

14 (Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

(Want wat zou ik doen, als God opstond? En als Hij bezoeking deed, wat zou ik Hem antwoorden?

15 Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

Heeft Hij niet, Die mij in den buik maakte, hem ook gemaakt en Een ons in de baarmoeder bereid?)

16 Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

Zo ik den armen hun begeerte onthouden heb, of de ogen der weduwe laten versmachten;

17 Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

En mijn bete alleen gegeten heb, zodat de wees daarvan niet gegeten heeft;

18 (Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

(Want van mijn jonkheid af is hij bij mij opgetogen, als bij een vader, en van mijner moeders buik af heb ik haar geleid; )

19 Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

Zo ik iemand heb zien omkomen, omdat hij zonder kleding was, en dat de nooddruftige geen deksel had;

20 Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

Zo zijn lenden mij niet gezegend hebben, toen hij van de vellen mijner lammeren verwarmd werd;

21 Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

Zo ik mijn hand tegen den wees bewogen heb, omdat ik in de poort mijn hulp zag;

22 Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

Mijn schouder valle van het schouderbeen, en mijn arm breke van zijn pijp af!

23 Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

Want het verderf Gods was bij mij een schrik, en ik vermocht niet vanwege Zijn hoogheid.

24 Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

Zo ik het goud tot mijn hoop gezet heb, of tot het fijn goud gezegd heb: Gij zijt mijn vertrouwen;

25 Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

Zo ik blijde ben geweest, omdat mijn vermogen groot was, en omdat mijn hand geweldig veel verkregen had;

26 Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

Zo ik het licht aangezien heb, wanneer het scheen, of de maan heerlijk voortgaande;

27 I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

En mijn hart verlokt is geweest in het verborgen, dat mijn hand mijn mond gekust heeft;

28 I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

Dat ware ook een misdaad bij den rechter; want ik zou den God van boven verzaakt hebben.

29 Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

Zo ik verblijd ben geweest in de verdrukking mijns haters, en mij opgewekt heb, als het kwaad hem vond;

30 (I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

(Ook heb ik mijn gehemelte niet toegelaten te zondigen, mits door een vloek zijn ziel te begeren).

31 Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

Zo de lieden mijner tent niet hebben gezegd: Och, of wij van zijn vlees hadden, wij zouden niet verzadigd worden;

32 Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

De vreemdeling overnachtte niet op de straat; mijn deuren opende ik naar den weg;

33 Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

Zo ik, gelijk Adam, mijn overtredingen bedekt heb, door eigenliefde mijn misdaad verbergende!

34 I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

Zeker, ik kon wel een grote menigte geweldiglijk onderdrukt hebben; maar de verachtste der huisgezinnen zou mij afgeschrikt hebben; zodat ik gewezen zou hebben, en ter deure niet uitgegaan zijn.

35 Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

Och, of ik een hadde, die mij hoorde! Zie, mijn oogmerk is, dat de Almachtige mij antwoorde, en dat mijn tegenpartij een boek schrijve.

36 Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

Zou ik het niet op mijn schouder dragen? Ik zou het op mij binden als een kroon.

37 Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

Het getal mijner treden zou ik hem aanwijzen; als een vorst zou ik tot hem naderen.

38 Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

Zo mijn land tegen mij roept, en zijn voren te zamen wenen;

39 Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

Zo ik zijn vermogen gegeten heb zonder geld, en de ziel zijner akkerlieden heb doen hijgen;

40 Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.

Dat voor tarwe distelen voortkomen, en voor gerst stinkkruid! De woorden van Job hebben een einde.