Hioba 30
1 Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.
しかし今はわたしよりも年若い者が、かえってわたしをあざ笑う。彼らの父はわたしが卑しめて、群れの犬と一緒にさえしなかった者だ。
2 Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.
彼らの手の力からわたしは何を得るであろうか、彼らはその気力がすでに衰えた人々だ。
3 Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;
彼らは乏しさと激しい飢えとによって、かわいた荒れ地をかむ。
4 Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.
彼らは、ぜにあおいおよび灌木の葉を摘み、れだまの根をもって身を暖める。
5 Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,
彼らは人々の中から追いだされ、盗びとを追うように、人々は彼らを追い呼ばわる。
6 Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.
彼らは急流の谷間に住み、土の穴または岩の穴におり、
7 Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.
灌木の中にいななき、いらくさの下に押し合う。
8 Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.
彼らは愚かな者の子、また卑しい者の子であって、国から追いだされた者だ。
9 Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.
それなのに、わたしは今彼らの歌となり、彼らの笑い草となった。
10 Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.
彼らはわたしをいとい、遠くわたしをはなれ、わたしの顔につばきすることも、ためらわない。
11 Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.
神がわたしの綱を解いて、わたしを卑しめられたので、彼らもわたしの前に慎みを捨てた。
12 Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.
このともがらはわたしの右に立ち上がり、わたしを追いのけ、わたしにむかって滅びの道を築く。
13 Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.
彼らはわたしの道をこわし、わたしの災を促す。これをさし止める者はない。
14 Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.
彼らは広い破れ口からはいるように進みきたり、破壊の中をおし寄せる。
15 Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.
恐ろしい事はわたしに臨み、わたしの誉は風のように吹き払われ、わたしの繁栄は雲のように消えうせた。
16 A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;
今は、わたしの魂はわたしの内にとけて流れ、悩みの日はわたしを捕えた。
17 Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.
夜はわたしの骨を激しく悩まし、わたしをかむ苦しみは、やむことがない。
18 Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.
それは暴力をもって、わたしの着物を捕え、はだ着のえりのように、わたしをしめつける。
19 Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.
神がわたしを泥の中に投げ入れられたので、わたしはちり灰のようになった。
20 Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.
わたしがあなたにむかって呼ばわっても、あなたは答えられない。わたしが立っていても、あなたは顧みられない。
21 Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.
あなたは変って、わたしに無情な者となり、み手の力をもってわたしを攻め悩まされる。
22 Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.
あなたはわたしを揚げて風の上に乗せ、大風のうなり声の中に、もませられる。
23 Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.
わたしは知っている、あなたはわたしを死に帰らせ、すべての生き物の集まる家に帰らせられることを。
24 Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.
さりながら荒塚の中にある者は、手を伸べないであろうか、災の中にある者は助けを呼び求めないであろうか。
25 Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?
わたしは苦しい日を送る者のために泣かなかったか。わたしの魂は貧しい人のために悲しまなかったか。
26 Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.
しかしわたしが幸を望んだのに災が来た。光を待ち望んだのにやみが来た。
27 Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.
わたしのはらわたは沸きかえって、静まらない。悩みの日がわたしに近づいた。
28 Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
わたしは日の光によらずに黒くなって歩き、公会の中に立って助けを呼び求める。
29 Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.
わたしは山犬の兄弟となり、だちょうの友となった。
30 Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.
わたしの皮膚は黒くなって、はげ落ち、わたしの骨は熱さによって燃え、
31 Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.
わたしの琴は悲しみの音となり、わたしの笛は泣く者の声となった。
