Hioba 30

1 Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

然るに今は我よりも年少き者等われを笑ふ 彼等の父は我が賤しめて群の犬と並べ置くことをもせざりし者なり

2 Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

またかれらの手の力もわれに何の用をかなさん 彼らは其氣力すでに衰へたる者なり

3 Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

かれらは缺乏と饑とによりて痩おとろへ 荒かつ廢れたる暗き野にて乾ける地を咬む

4 Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

すなはち灌木の中にて藜を摘み苕の根を食物となす

5 Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

彼らは人の中より逐いださる 盜賊を追ふがごとくに人かれらを追て呼はる

6 Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

彼等は懼ろしき谷に住み 土坑および磐穴に居り

7 Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

灌木の中に嘶なき 荊棘の下に偃す

8 Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

彼らは愚蠢なる者の子 卑むべき者の子にして國より撃いださる

9 Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

しかるに今は我かれらの歌謠に成り 彼らの嘲哢となれり

10 Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

かれら我を厭ふて遠く我を離れ またわが面に唾することを辭まず

11 Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

神わが綱を解て我をなやましたまへば彼等もわが前にその韁を縱せり

12 Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

この輩わが右に起あがり わが足を推のけ我にむかひて滅亡の路を築く

13 Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

彼らは自ら便なき者なれども尚わが逕を毀ち わが滅亡を促す

14 Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

かれらは石垣の大なる崩口より入がごとくに進み來り 破壞の中にてわが上に乗かかり

15 Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

懼ろしき事わが身に臨み 風のごとくに我が尊榮を吹はらふ わが福祿は雲のごとくに消失す

16 A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

今はわが心われの衷に鎔て流れ 患難の日かたく我を執ふ

17 Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

夜にいれば我骨刺れて身を離る わが身を噬む者つひに休むこと無し

18 Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

わが疾病の大なる能によりてわが衣服は醜き樣に變り 裏衣の襟の如くに我身に固く附く

19 Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

神われを泥の中に投こみたまひて我は塵灰に等しくなれり

20 Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

われ汝にむかひて呼はるに汝答へたまはず 我立をるに 汝只われをながめ居たまふ

21 Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

なんぢは我にむかひて無情なりたまひ 御手の能力をもて我を攻撃たまふ

22 Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

なんぢ我を擧げ風の上に乗て負去しめ 大風の音とともに消亡しめたまふ

23 Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

われ知る汝はわれを死に歸らしめ一切の生物の終に集る家に歸らしめたまはん

24 Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

かれは必ず荒垤にむかひて手を舒たまふこと有じ 假令人滅亡に陷るとも是等の事のために號呼ぶことをせん

25 Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

苦みて日を送る者のために我哭ざりしや 貧しき者のために我心うれへざりしや

26 Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

われ吉事を望みしに凶事きたり 光明を待しに黑暗きたれり

27 Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

わが膓沸かへりて安からず 患難の日我に追及ぬ

28 Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

われは日の光を蒙らずして哀しみつつ歩き 公會の中に立て助を呼もとむ

29 Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

われは山犬の兄弟となり 駝鳥の友となれり

30 Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

わが皮は黑くなりて剥落ち わが骨は熱によりて焚け

31 Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.

わが琴は哀の音となり わが笛は哭の聲となれり