Hioba 30

1 Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

ועתה שחקו עלי צעירים ממני לימים אשר מאסתי אבותם לשית עם כלבי צאני׃

2 Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

גם כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח׃

3 Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה אמש שואה ומשאה׃

4 Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

הקטפים מלוח עלי שיח ושרש רתמים לחמם׃

5 Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

מן גו יגרשו יריעו עלימו כגנב׃

6 Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים׃

7 Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

בין שיחים ינהקו תחת חרול יספחו׃

8 Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

בני נבל גם בני בלי שם נכאו מן הארץ׃

9 Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה׃

10 Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

תעבוני רחקו מני ומפני לא חשכו רק׃

11 Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

כי יתרו פתח ויענני ורסן מפני שלחו׃

12 Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

על ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם׃

13 Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו׃

14 Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו׃

15 Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי׃

16 A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

ועתה עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי עני׃

17 Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

לילה עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון׃

18 Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

ברב כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני׃

19 Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר׃

20 Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי׃

21 Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני׃

22 Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

תשאני אל רוח תרכיבני ותמגגני תשוה׃

23 Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

כי ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל חי׃

24 Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

אך לא בעי ישלח יד אם בפידו להן שוע׃

25 Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

אם לא בכיתי לקשה יום עגמה נפשי לאביון׃

26 Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל׃

27 Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

מעי רתחו ולא דמו קדמני ימי עני׃

28 Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע׃

29 Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה׃

30 Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

עורי שחר מעלי ועצמי חרה מני חרב׃

31 Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.

ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים׃