Hioba 3
1 Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.
Then, opening his mouth, and cursing the day of his birth,
2 I zawołał Ijob, mówiąc:
Job made answer and said,
3 Bodaj był zginął dzień, któregom się urodził! i noc, w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!
Let destruction take the day of my birth, and the night on which it was said, A man child has come into the world.
4 Bodaj się był on dzień obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!
That day — let it be dark; let not God take note of it from on high, and let not the light be shining on it;
5 Bodaj go była zaćmiła ciemność i cień śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!
Let the dark and the black night take it for themselves; let it be covered with a cloud; let the dark shades of day send fear on it.
6 Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!
That night — let the thick dark take it; let it not have joy among the days of the year; let it not come into the number of the months.
7 Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!
As for that night, let it have no fruit; let no voice of joy be sounded in it;
8 Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!
Let it be cursed by those who put a curse on the day; who are ready to make Leviathan awake.
9 Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!
Let its morning stars be dark; let it be looking for light, but may it not have any; let it not see the eyes of the dawn.
10 Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.
Because it did not keep the doors of my mother's body shut, so that trouble might be veiled from my eyes.
11 Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?
Why did death not take me when I came out of my mother's body, why did I not, when I came out, give up my last breath?
12 Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?
Why did the knees take me, or why the breasts that they might give me milk?
13 Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,
For then I might have gone to my rest in quiet, and in sleep have been in peace,
14 Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;
With kings and the wise ones of the earth, who put up great houses for themselves;
15 Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,
Or with rulers who had gold, and whose houses were full of silver;
16 Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?
Or as a child dead at birth I might never have come into existence; like young children who have not seen the light.
17 Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.
There the passions of the evil are over, and those whose strength has come to an end have rest.
18 Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,
There the prisoners are at peace together; the voice of the overseer comes not again to their ears.
19 Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.
The small and the great are there, and the servant is free from his master.
20 Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?
Why does he give light to him who is in trouble, and life to the bitter in soul;
21 Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;
To those whose desire is for death, but it comes not; who are searching for it more than for secret wealth;
22 Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.
Who are glad with great joy, and full of delight when they come to their last resting-place;
23 Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?
To a man whose way is veiled, and who is shut in by God?
24 Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;
In place of my food I have grief, and cries of sorrow come from me like water.
25 Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.
For I have a fear and it comes on me, and my heart is greatly troubled.
26 Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.
I have no peace, no quiet, and no rest; nothing but pain comes on me.
