< Hioba 3 >

1 Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.
Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.
2 I zawołał Ijob, mówiąc:
Dilə gəlib belə dedi:
3 Bodaj był zginął dzień, któregom się urodził! i noc, w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!
«Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.
4 Bodaj się był on dzień obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!
O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.
5 Bodaj go była zaćmiła ciemność i cień śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!
O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.
6 Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!
O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.
7 Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!
Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!
8 Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!
Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.
9 Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!
Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.
10 Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.
Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.
11 Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?
Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?
12 Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?
Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?
13 Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,
Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim
14 Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;
Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,
15 Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,
Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.
16 Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?
Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?
17 Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.
Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,
18 Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,
Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.
19 Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.
Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.
20 Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?
Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?
21 Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;
Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,
22 Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.
Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.
23 Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?
Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?
24 Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;
Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.
25 Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.
Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.
26 Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.
Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».

< Hioba 3 >