< Hioba 29 >

1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
Maka Ayub melanjutkan uraiannya:
2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
"Ah, kiranya aku seperti dalam bulan-bulan yang silam, seperti pada hari-hari, ketika Allah melindungi aku,
3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
ketika pelita-Nya bersinar di atas kepalaku, dan di bawah terang-Nya aku berjalan dalam gelap;
4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
seperti ketika aku mengalami masa remajaku, ketika Allah bergaul karib dengan aku di dalam kemahku;
5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
ketika Yang Mahakuasa masih beserta aku, dan anak-anakku ada di sekelilingku;
6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
ketika langkah-langkahku bermandikan dadih, dan gunung batu mengalirkan sungai minyak di dekatku.
7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
Apabila aku keluar ke pintu gerbang kota, dan menyediakan tempat dudukku di tengah-tengah lapangan,
8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
maka ketika aku kelihatan, mundurlah orang-orang muda dan bangkitlah orang-orang yang sudah lanjut umurnya, lalu tinggal berdiri;
9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
para pembesar berhenti bicara, dan menutup mulut mereka dengan tangan;
10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
suara para pemuka membisu, dan lidah mereka melekat pada langit-langitnya;
11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
apabila telinga mendengar tentang aku, maka aku disebut berbahagia; dan apabila mata melihat, maka aku dipuji.
12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
Karena aku menyelamatkan orang sengsara yang berteriak minta tolong, juga anak piatu yang tidak ada penolongnya;
13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
aku mendapat ucapan berkat dari orang yang nyaris binasa, dan hati seorang janda kubuat bersukaria;
14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
aku berpakaian kebenaran dan keadilan menutupi aku seperti jubah dan serban;
15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
aku menjadi mata bagi orang buta, dan kaki bagi orang lumpuh;
16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
aku menjadi bapa bagi orang miskin, dan perkara orang yang tidak kukenal, kuselidiki.
17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
Geraham orang curang kuremuk, dan merebut mangsanya dari giginya.
18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
Pikirku: Bersama-sama dengan sarangku aku akan binasa, dan memperbanyak hari-hariku seperti burung feniks.
19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
Akarku mencapai air, dan embun bermalam di atas ranting-rantingku.
20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
Kemuliaanku selalu baru padaku, dan busurku kuat kembali di tanganku.
21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
Kepadakulah orang mendengar sambil menanti, dengan diam mereka mendengarkan nasihatku.
22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
Sehabis bicaraku tiada seorangpun angkat bicara lagi, dan perkataanku menetes ke atas mereka.
23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
Orang menantikan aku seperti menantikan hujan, dan menadahkan mulutnya seperti menadah hujan pada akhir musim.
24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
Aku tersenyum kepada mereka, ketika mereka putus asa, dan seri mukaku tidak dapat disuramkan mereka.
25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.
Aku menentukan jalan mereka dan duduk sebagai pemimpin; aku bersemayam seperti raja di tengah-tengah rakyat, seperti seorang yang menghibur mereka yang berkabung."

< Hioba 29 >