< Hioba 29 >
1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
Ayub melanjutkan uraiannya, katanya,
2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
"Kiranya hidupku dapat lagi seperti dahulu, waktu Allah melindungi aku.
3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
Aku selalu diberi-Nya pertolongan, diterangi-Nya waktu berjalan dalam kegelapan.
4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
Itulah hari-hari kejayaanku, ketika keakraban Allah menaungi rumahku.
5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
Waktu itu, Yang Mahakuasa masih mendampingi aku, dan anak-anakku ada di sekelilingku.
6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
Ternakku menghasilkan banyak sekali susu. Banyak minyak dihasilkan oleh pohon-pohon zaitunku, meskipun ditanam di tanah berbatu.
7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
Jika para tua-tua kota duduk bersama, dan kuambil tempatku di antara mereka,
8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
minggirlah orang-orang muda, segera setelah aku dilihat mereka. Juga orang-orang tua bangkit dengan khidmat; untuk memberi hormat.
9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
Bahkan para pembesar berhenti berkata-kata,
10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
dan orang penting pun tidak berbicara.
11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
Siapa pun kagum jika mendengar tentang aku; siapa yang melihat aku, memuji jasaku.
12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
Sebab, kutolong orang miskin yang minta bantuan; kusokong yatim piatu yang tak punya penunjang.
13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
Aku dipuji oleh orang yang sangat kesusahan, kutolong para janda sehingga mereka tentram.
14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
Tindakanku jujur tanpa cela; kutegakkan keadilan senantiasa.
15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
Bagi orang buta, aku menjadi mata; bagi orang lumpuh, aku adalah kakinya.
16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
Bagi orang miskin, aku menjadi ayah; bagi orang asing, aku menjadi pembela.
17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
Tapi kuasa orang kejam, kupatahkan, dan kurban mereka kuselamatkan.
18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
Harapanku ialah mencapai umur yang tinggi, dan mati dengan tenang di rumahku sendiri.
19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
Aku seperti pohon yang subur tumbuhnya, akarnya cukup air dan embun membasahi dahannya.
20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
Aku selalu dipuji semua orang, dan tak pernah kekuatanku berkurang.
21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
Orang-orang diam, jika aku memberi nasihat; segala perkataanku mereka dengarkan dengan cermat.
22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
Sehabis aku bicara, tak ada lagi yang perlu ditambahkan; perkataan meresap seperti tetesan air hujan.
23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
Semua orang menyambut kata-kataku dengan gembira, seperti petani menyambut hujan di musim bunga.
24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
Kutersenyum kepada mereka ketika mereka putus asa; air mukaku yang bahagia menambah semangat mereka.
25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.
Akulah yang memegang pimpinan, dan mengambil segala keputusan. Kupimpin mereka seperti raja di tengah pasukannya, dan kuhibur mereka dalam kesedihannya.