Hioba 29
1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
És továbbá előadta Jób a példázatát és mondta:
2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
Vajha úgy volnék, mint a múltnak hónapjaiban, mint a napokban, mikor Isten megőrzött engem;
3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
mikor ragyogott fejem fölött a mécsese s világosságánál sötétben jártam!
4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
Mint a hogy voltam férfikorom napjaiban, midőn Isten meghittsége volt sátorom felett;
5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
midőn még velem volt a Mindenható, körülöttem gyermekeim;
6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
midőn lépteim tejfölben fürödtek; s a szikla ontott mellettem olajpatakokat.
7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
Midőn a kapuhoz mentem a városba, a piaczon választottam ülőhelyemet:
8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
megláttak ifjak s elbújtak, aggastyánok fölkeltek, megállottak;
9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
vezérek visszatartották beszédjöket és kezüket tették szájukra;
10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
előkelőknek hangja elbújt és nyelvök inyökhöz tapadt.
11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
Mert fül, mely hallott, boldognak mondott engem és szem, mely látott, tanúskodott mellettem.
12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
Mert megmentettem a szegényt, ki esedezett, és az árvát, kinek nem volt segítője.
13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
Bujdosónak áldása reám szállt és özvegynek szívét ujjongtattam.
14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
Igazságot öltöttem fel s az felöltött engem, mint köpeny és süveg volt jogosságom.
15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
Szeme voltam a vaknak és lába én a sántának;
16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
apjuk én a szűkölködőknek, és annak, kit nem ismertem, pörét átkutattam.
17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
Összetörtem a jogtalannak zápfogait, és fogai közül vetettem ki a ragadmányt.
18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
Mondtam: fészkemmel együtt fogok kimúlni s mint a főnix sokasítom napjaimat;
19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
gyökerem nyitva van a víznek, és harmat időz gallyamon;
20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
dicsőségem szinte új nálam s íjam a kezemben megifjodik.
21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
Rám hallgattak és várakoztak és csendben figyeltek tanácsomra.
22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
Szavam után nem szóltak többet, rájuk cseppegett beszédem;
23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
s mint esőre várakoztak: reám, és szájukat tátották tavaszi esőre.
24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
Mosolyogtam rájuk, nem hitték; de arczom világosságát nem sötétítették el.
25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.
Választottam útjokat s fejtől ültem s ott időztem, mint király a csapatban mint a ki gyászolókat vigasztal.
