< Hioba 29 >

1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
ויסף איוב שאת משלו ויאמר
2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
מי-יתנני כירחי-קדם כימי אלוה ישמרני
3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
בהלו נרו עלי ראשי לאורו אלך חשך
4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
כאשר הייתי בימי חרפי בסוד אלוה עלי אהלי
5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
בעוד שדי עמדי סביבותי נערי
6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
ברחץ הליכי בחמה וצור יצוק עמדי פלגי-שמן
7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
בצאתי שער עלי-קרת ברחוב אכין מושבי
8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
ראוני נערים ונחבאו וישישים קמו עמדו
9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
שרים עצרו במלים וכף ישימו לפיהם
10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
קול-נגידים נחבאו ולשונם לחכם דבקה
11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
כי אזן שמעה ותאשרני ועין ראתה ותעידני
12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
כי-אמלט עני משוע ויתום ולא-עזר לו
13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
ברכת אבד עלי תבא ולב אלמנה ארנן
14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
צדק לבשתי וילבשני כמעיל וצניף משפטי
15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
עינים הייתי לעור ורגלים לפסח אני
16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
אב אנכי לאביונים ורב לא-ידעתי אחקרהו
17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
ואשברה מתלעות עול ומשניו אשליך טרף
18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
ואמר עם-קני אגוע וכחול ארבה ימים
19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
שרשי פתוח אלי-מים וטל ילין בקצירי
20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
כבודי חדש עמדי וקשתי בידי תחליף
21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
לי-שמעו ויחלו וידמו למו עצתי
22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
אחרי דברי לא ישנו ועלימו תטף מלתי
23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
ויחלו כמטר לי ופיהם פערו למלקוש
24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
אשחק אלהם לא יאמינו ואור פני לא יפילון
25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.
אבחר דרכם ואשב ראש ואשכון כמלך בגדוד כאשר אבלים ינחם

< Hioba 29 >