Hioba 29
1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
And Job again took up his measure, and said,
2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
Oh that it were with me as in the months of old, as in the days, when, GOD, used to watch over me;
3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
When his lamp shone over my head, by whose light, I could go through darkness;
4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
As I was, in the days of my prime, when, the intimacy of GOD, was over my tent;
5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
While yet the Almighty was with me, round about me, were my young men;
6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
When my steps were bathed in milk, and, the rock, poured out beside me, rivulets of oil:
7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
When I went out to the gate unto the city, in the open place, made ready my seat,
8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
Young men saw me, and hid themselves, and, the aged, arose—they stood;
9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
Rulers, restrained speech, and, a hand, laid they on their mouth;
10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
The voice of nobles, was hushed, and their tongue to their palate, did cleave;
11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
When, the ear, heard, then it pronounced me happy, When, the eye, saw, then it bare me witness;
12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
Because I used to deliver the oppressed who was crying out for aid, the fatherless also, and him that had no helper;
13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
The blessing of him that was ready to perish, upon me was wont to descend, and, the heart of the widow, caused I to sing for joy;
14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
Righteousness, I put on, and it clothed me, Like a robe and turban, was my, justice;
15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
Eyes, became I to the, blind, and, feet to the lame, was, I!
16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
A father, was, I, to the needy, and, as for the cause which I knew not, I used to search it out;
17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
And I shivered the fangs of the perverse, —and, out of his teeth, I tare the prey.
18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
Then said I, Like a stem, shall I grow old, yea, as the sand, shall I multiply days:
19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
My root, is laid open to the waters, and, the dew, shall lodge for the night in my boughs;
20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
Mine honour, shall be young again with me, and, my bow, in my hand, be renewed.
21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
To me, men hearkened, and waited, and kept silence for my counsel;
22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
After I had spoken, they spake not again, and, upon them, used my speech to drop;
23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
And they waited, as for rain, for me, and, their mouths, they opened wide for the spring-rain;
24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
I laughed at them—they lost confidence, and, the light of my countenance, they suffered not to fail;
25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.
I chose out their way, and sat chief, —and abode, as king, in an army, as one who, to mourners, giveth comfort.
