Hioba 29
1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
And Job continued his discourse:
2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
“How I long for the months gone by, for the days when God watched over me,
3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
when His lamp shone above my head, and by His light I walked through the darkness,
4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
when I was in my prime, when the friendship of God rested on my tent,
5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
when the Almighty was still with me and my children were around me,
6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
when my steps were bathed in cream and the rock poured out for me streams of oil!
7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
When I went out to the city gate and took my seat in the public square,
8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
the young men saw me and withdrew, and the old men rose to their feet.
9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
The princes refrained from speaking and covered their mouths with their hands.
10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
The voices of the nobles were hushed, and their tongues stuck to the roofs of their mouths.
11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
For those who heard me called me blessed, and those who saw me commended me,
12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
because I rescued the poor who cried out and the fatherless who had no helper.
13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
The dying man blessed me, and I made the widow’s heart sing for joy.
14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
I put on righteousness, and it clothed me; justice was my robe and my turban.
15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
I served as eyes to the blind and as feet to the lame.
16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
I was a father to the needy, and I took up the case of the stranger.
17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
I shattered the fangs of the unjust and snatched the prey from his teeth.
18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
So I thought: ‘I will die in my nest and multiply my days as the sand.
19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
My roots will spread out to the waters, and the dew will rest nightly on my branches.
20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
My glory is ever new within me, and my bow is renewed in my hand.’
21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
Men listened to me with expectation, waiting silently for my counsel.
22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
After my words, they spoke no more; my speech settled on them like dew.
23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
They waited for me as for rain and drank in my words like spring showers.
24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
If I smiled at them, they did not believe it; the light of my countenance was precious.
25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.
I chose their course and presided as chief. So I dwelt as a king among his troops, as a comforter of the mourners.
