< Hioba 29 >

1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
約伯繼續他的言論說:
2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
誰能賜我似以前的歲月,像以往天主護守我的時日呢﹖
3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
那時他的燈,光照在我頭上,藉他的光明,我走過黑暗。
4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
惟願我如壯年之時,那時天主護佑我的帳幕;
5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
全能者與我相偕,我的子女環繞著我;
6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
那時我以奶油洗腳,崖石流油成河。
7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
當我走出城門,在市井設我座位之時,
8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
少年人看見我都迴避,老年人都起身站立;
9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
王侯停止講話,用手堵住自己的口;
10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
首領不敢出聲,舌頭緊貼上顎。
11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
凡有耳聽見我的,必稱我有福;凡有眼看見我的,都必稱讚我。
12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
因為我援助了呼救的窮人,和無依無靠的孤兒。
13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
那受喪亡之痛的人稱謝我,我使寡婦的心歡樂。
14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
我披上正義,正義就如我衣;我的公正,猶如我的長袍和冠冕。
15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
我作了盲人的眼,跛者的腳。
16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
我成了窮人之父,我調查過素不相識者的案件。
17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
我打碎惡人的燎牙,由他牙齒中奪出了獵物。
18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
我心想:我必壽終正寢,我的壽數必如塵沙。
19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
我的根蔓延到水邊,夜間甘露落在我的枝葉上。
20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
我的榮耀不斷更新,我手中的弓日新月異。
21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
聽我講話的人,屏息等待,靜聽我的指教。
22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
我講話之後,無人再敢講話,我的話像水珠滴在他們身上。
23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
他們期待我如望甘霖,張著大口如渴盼春雨。
24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
我向他們微笑,他們不敢相信;我和善的面容,他們必不放過。
25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.
我為他們選擇了道路,身居前導,一如立在軍中的君王;我引他們到那裏,他們就去。

< Hioba 29 >