Hioba 29
1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
Job mah a thuih ih patahhaih lok to patomh poe;
2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
aw kai loe kalaem tangcae khrah, Sithaw mah khetzawnhaih ni thuem ih baktiah om let nasoe;
3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
ka lu nuiah angmah ih hmaithawk to paang moe, anih aanghaih hoiah khoving thungah kam kaeh;
4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
ka qoengh li nathuem ih aninawk baktih, ka im ah Sithaw angkomhaih oh nathuem ih aninawk baktiah om let nasoe;
5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
lensawk Sithaw kai khaeah oh moe, ka caanawk hoi nawnto oh o;
6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
maitaw tahnutui hoiah khok to ka pasaeh, thlung thung hoiah situi to tui baktiah long;
7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
vangpui khongkha ah ka caeh moe, lampui ah kang hnut,
8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
thendoengnawk mah kai ang hnuk o naah, anghawk o ving; mitongnawk loe angthawk o moe, angdoet o.
9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
Angraengnawk loe lokthui o ai, pakha to ban hoiah tamuep o.
10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
Toksah angraengnawk doeh lok apae o ai, palai to angsumh o.
11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
Naa mah ka lok thaih naah, kai han tahamhoihaih ang paek; mik mah kai hnuk naah, kai hnukung ah oh;
12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
tipongah tih nahaeloe amtang kami, amno ampa tawn ai kami, bomkung tawn ai kami hang naah ka bomh pongah ni.
13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
Kadueh tom kami mah tahamhoihaih ang paek moe, lamhmai to anghoehaih laasak hanah palung kang hoesak.
14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
Toenghaih to khukbuen ah kang khuk, ka toenghaih loe kahni baktih, lumuek baktiah oh.
15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
Mikmaengnawk hanah mik ah ka oh moe, khokkhaem kaminawk hanah khok ah ka oh.
16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
Amtang kaminawk hanah ampa ah ka oh moe, angvinnawk ih lok ka tahngaih pae.
17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
Kasae kaminawk ih ano to ka khaeh pae moe, anih mah kaek ih kaminawk to ka pahlong.
18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
To pacoengah, ka hinghaih aninawk loe savuet baktiah pop, kai loe kaimah ih im ah ni ka dueh tih.
19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
Kai ih tangzun loe tui taengah pha ueloe, aqum puek ka tanghang nuiah dantui angbuem tih.
20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
Ka lensawkhaih loe cak poe ueloe, ka ban ih kalii doeh tha om let tih.
21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
Kaminawk mah ka lok to tahngaih o, ka thuih ih lok to aek o ai.
22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
Lok ka thuih pacoengah, mi doeh lok apae o ai boeh; ka thuih ih lok loe nihcae nuiah tui baktiah ca.
23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
Nihcae mah khotui zing o baktih toengah kai to ang zing o, hnukkhuem ih khotui kazing baktiah pakha to kalen ah a angh o.
24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
Nihcae ka pahnui thuih naah, nihcae mah tang o ai; ka mikhmai aanghaih to a hnuk o naah, ka mikhmai aanghaih to anghmaa o sak thai ai.
25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.
Nihcae ih loklam to ka qoih moe, kahoih koek ahmuen ah kang hnut, palungsae kami pathloepkung baktih, misatuh kaminawk salak ih siangpahrang baktiah kang hnut, tiah ka thuih.
