Hioba 29
1 Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
Əyyub yenə misal çəkərək dedi:
2 Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;
«Kaş ki ötən aylar geri dönəydi – Allahın məni qoruduğu,
3 Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;
Çırağının başım üstə işıq saçdığı, Nuru ilə qaranlıqda gəzdiyim günlər.
4 Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;
Kaş ki həyatımın çiçəkli günləri geri dönəydi – Mənə yar olan Allahın çadırımı qoruduğu,
5 Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;
Külli-İxtiyarın hər vaxt mənimlə olduğu, Övladlarımın ətrafımda dolandığı,
6 Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
Yollarımın südlə yuyulduğu, Yanımdakı qayadan zeytun yağı axdığı günlər.
7 Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.
Şəhər darvazasına gedərkən, Kürsümü meydanın başına qoyarkən
8 Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.
Gənclər məni görüb gizlənərdi, Yaşlılar ayağa qalxıb hörmət göstərərdi.
9 Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.
Başçılar söhbətini dayandırardı, Əlləri ilə ağızlarını tutardı.
10 Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.
Əsilzadələrin səsi çıxmazdı, Dilləri damaqlarına yapışardı.
11 Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,
Qulaq məni eşidəndə alqışlayardı, Göz məni görəndə tərifləyərdi.
12 Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.
Çünki imdad diləyən fəqiri, Köməksiz yetimi qurtarardım.
13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
Son anlarını yaşayanlar mənə xeyir-dua verərdi, Dul qadının qəlbinə şən nəğmələr verərdim.
14 W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
Libas kimi salehliyi geyinmişdim, Sanki ədalətim mənə cübbə və tac idi.
15 Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
Korlara göz idim, Topallara ayaq idim,
16 Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
Yoxsulların atası idim, Qəriblərin müşküllərinin qayğısına qalırdım,
17 I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
Haqsızın çənəsini qırırdım, Ovunu dişlərindən qoparırdım.
18 Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
Düşünürdüm: “Son nəfəsimi yuvamdaca verəcəyəm, Ömrümün günlərini qum qədər çoxaldacağam.
19 Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.
Köküm sulara tərəf rişələnəcək, Budaqlarıma şeh düşəcək.
20 Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.
Qazandığım şərəf təzələnəcək, Əlimə yeni ox-kaman gələcək”.
21 Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.
İnsanlar ehtiramla məni dinlərdi, Səssizcə məsləhətimi gözlərdi.
22 Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.
Heç kim sözümün üstündən söz deməzdi, Sözlərim üzərlərinə tökülərdi.
23 Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.
Məni yağış kimi gözləyirdilər, Yaz yağışı tək sözlərimi içirdilər,
24 Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.
Üzlərinə gülümsəyəndə gözlərinə inanmazdılar, Gülər üzümdən ruhlanardılar.
25 Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.
Onlara yol göstərərdim, başçı kimi əyləşərdim, Əsgərlərin arasında padşah kimi ömür sürərdim, Yaslılara təsəlli verənə bənzəyərdim.
