< Hioba 28 >

1 Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
Zeker, er is een plaats, waaruit het zilver komt, Een oord, waar het goud wordt gewassen,
2 Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
Het ijzer uit de bodem gehaald, De steen tot koper gesmolten;
3 Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
Waar men in de uiterste duisternis doordringt, En de diepste plekken doorvorst. In de rotsen, duister en somber.
4 Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
Worden schachten gehakt door een volk, dat er niet hoort, Dat door de wandelaars wordt vergeten, Daar ver van de mensen hangt en zweeft;
5 Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
En de aarde, waaruit het brood ontspruit, Wordt in haar ingewanden omgewoeld als door vuur.
6 W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
Haar rotsen zijn de plaats van saffier, Haar stof bevat goud;
7 A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
De arend kent er de weg niet heen, Het valkenoog bespeurt hem niet;
8 Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
De roofdieren betreden hem niet, De luipaard gaat er niet heen.
9 Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
De mens slaat zijn hand aan de harde steen, Woelt de bergen om van hun grondslag af,
10 Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
Breekt gangen in de rotsen uit, Niets kostbaars ontsnapt aan zijn oog;
11 Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
Hij zoekt de bronnen der stromen af, En brengt wat verborgen lag aan het licht.
12 Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
Maar de wijsheid, waar is zij te vinden, En waar is het oord van het inzicht?
13 Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
De mens kent er de weg niet heen, In het land der levenden bevindt ze zich niet.
14 Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
De afgrond roept: In mij is ze niet! De zee herhaalt: Ze is niet bij mij!
15 Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
Zij wordt niet gekocht voor het fijnste goud, Geen zilver gewogen, om haar te betalen;
16 Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
Zij wordt niet geschat tegen goud van Ofir, Tegen kostbare onyx, noch saffier;
17 Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
Geen goud, geen glaswerk kan haar evenaren, Geen gouden vaas is haar prijs.
18 Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
Paarlen en kristal zijn naast haar niet in tel, Het vinden der wijsheid gaat dat van koralen te boven;
19 Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
Topaas van Koesj kan het niet bij haar halen, Het zuiverst goud weegt niet tegen haar op.
20 Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
De wijsheid, waar komt zij vandaan; Het inzicht, waar is zijn plaats?
21 Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Zij ligt verborgen voor het oog van al wat leeft, Verscholen voor de vogels in de lucht;
22 Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
De onderwereld en dood roepen uit: Onze oren hebben enkel van haar bij geruchte gehoord.
23 Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
Het is God, die de weg naar haar kent, Hij alleen weet, waar zij toeft.
24 Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
Want Hij blikte tot aan de grenzen der aarde, Zag al wat onder de hemel bestond:
25 Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
Toen Hij het gewicht van de wind bepaalde, De maat voor het water bestemde;
26 On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
Toen Hij de regen zijn wet gaf, En de donder zijn weg.
27 W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
Toen aanschouwde Hij haar en verkondigde haar, Kende Hij haar en doorgrondde haar;
28 Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
Maar Hij sprak tot den mens: Zie, de vreze des Heren is wijsheid, En het kwade te mijden is inzicht!

< Hioba 28 >