< Hioba 28 >

1 Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
“Nitie kama ikunyoe fedha kod kama ilenyoe dhahabu.
2 Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
Chuma ikunyo koa e lowo, kendo mula ilenyo kigolo kuom kite.
3 Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
Ji kunyo kite ma nengogi tek kuonde matut mogik kendo motimo mudho, omenyo nyaka ei buche maboyo miwuoro, nyaka kuonde molil ti, mondo onwangʼie kite mabeyo.
4 Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
Opowo kor gode modhi mabor gi kuonde ma ji odakie, mochop nyaka kuonde ma ji ok wuothie; ka giliero e tonde marundore koni gi koni.
5 Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
Lowo e kama chiemo wuokie, to pinyne ibaroe lwendni gi mach.
6 W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
Lwendinigo ema kite ma nengogi tek miluongo ni Safir wuokie kendo buru ema otingʼo dhahabu.
7 A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
Kuom winy machamo ringʼo, onge moro amora mongʼeyo yore manie buchego, kendo onge achuth mosenene gi wangʼe.
8 Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
Ondiegi mager pok nowuotho kuondego, kendo kata sibuor pok oruto kuno.
9 Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
Ji baro lwanda matek ka chuma kendo thulo gode oko gie tiendegi.
10 Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
Otucho kor lwanda; mi wengene ne mwandu duto manie kor gode.
11 Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
Omanyo kuonde ma aore ochakoree, mi okel gik mopandi e lela.
12 Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
“To rieko to diyud kanye? Koso ere kuma ngʼeyo wuokie?
13 Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
Dhano mangima ok ongʼeyo kaka iyude; kendo ok oyudre e piny joma ngima.
14 Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
Kut wacho ni, ‘Oonge e iya;’ to nam wacho ni, ‘Oonge koda ka.’
15 Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
Ok nyal ngʼiewe gi dhahabu maler mogik kendo nengone ok nyal pim gi fedha.
16 Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
Ok nyal ngʼiewe gi dhahabu mokuny Ofir, kata gi kite ma nengogi tek kaka Oniks kata Safir.
17 Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
Dhahabu kata kite mamil ma nengogi tek ok nyal pimego bende ok nyal pime gi gima olos gi dhahabu.
18 Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
Kit nam ma nengone tek kod kit ombo marieny ok di wuo kuomgi nikech nengo rieko oyombo nengo kit rubi maratiglo.
19 Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
Kata mana kit topaz mokuny Kush ok nyal pim kode; ok nyal ngʼiewe gi dhahabu malerie mogik.
20 Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
“To rieko to diyud kanye? Koso ere kuma ngʼeyo wuokie?
21 Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Opondo ne wenge gik mangima duto, kendo opande koda kane winy mafuyo e kor polo.
22 Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
Kethruok gi tho jowacho ni, ‘Humbe kende ema osechopo e itwa!’
23 Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
Nyasaye ema ongʼeyo yo miyudego kendo en kende ema ongʼeyo kama odakie,
24 Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
nikech wengene okwako tungʼ piny gi tungʼ piny kendo oneno gimoro amora manie bwo polo.
25 Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
Kane oguro teko mar yamo kendo opimo giko nembe,
26 On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
kane ogolo chik ne koth kendo ogoro yor mil polo,
27 W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
e kinde mane onenoe rieko mi opimo berne kaka chalo mi onwangʼo.
28 Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
Kendo nowachone dhano ni, ‘Luoro Ruoth Nyasaye kelo rieko, kendo ka idwaro bedo gi ngʼeyo to nyaka iwe richo!’”

< Hioba 28 >