Hioba 28
1 Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
“Da, srebro ima svoja nalazišta, a zlato mjesta gdje se pročišćava.
2 Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
Ruda željezna iz zemlje se vadi, a iz rudače rastaljene bakar.
3 Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
Ljudi tami postavljaju granice i kopaju do najvećih dubina za kamenom u mraku zakopanim.
4 Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
Čeljad iz tuđine rovove dube do kojih ljudska ne dopire noga, visi njišuć' se, daleko od ljudi.
5 Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
Krilo zemlje iz kojeg kruh nam niče kao od vatre sve je razrovano.
6 W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
Stijene njene safira su skrovišta, prašina zlatna krije se u njima.
7 A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
Tih putova ne znaju grabljivice, jastrebovo ih oko ne opaža.
8 Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
Zvijeri divlje njima nisu kročile niti je kada lav njima prošao.
9 Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
Ali na kamen diže čovjek ruku te iz korijena prevraća planine.
10 Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
U kamenu prokopava prolaze, oko mu sve dragocjeno opaža.
11 Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
Žilama vode on tok zaustavlja; stvari skrivene nosi na vidjelo.
12 Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
Ali otkuda nam Mudrost dolazi? Na kojemu mjestu Razum prebiva?
13 Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
Čovjek njezina ne poznaje puta, u zemlji živih nisu je otkrili.
14 Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
Bezdan govori: 'U meni je nema!' a more: 'Ne nalazi se kod mene!'
15 Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
Zlatom se čistim kupiti ne može, ni cijenu njenu srebrom odmjeriti;
16 Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
ne mjeri se ona zlatom ofirskim, ni oniksom skupim pa ni safirom.
17 Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
Sa zlatom, staklom ne poređuje se, nit' se daje za sud od suha zlata.
18 Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
Čemu spominjat' prozirac, koralje, bolje je steći Mudrost no biserje.
19 Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
Što je prema njoj topaz etiopski? Ni čistim zlatom ne procjenjuje se.
20 Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
Ali otkuda nam Mudrost dolazi? Na kojemu mjestu Razum prebiva?
21 Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Sakrivena je očima svih živih; ona izmiče pticama nebeskim.
22 Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
Propast paklena i Smrt izjavljuju: 'Za slavu njenu mi smo samo čuli.' (questioned)
23 Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
Jedino je Bog put njen proniknuo, on jedini znade gdje se nalazi.
24 Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
Jer pogledom granice zemlje hvata i opaža sve pod svodom nebeskim.
25 Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
Kad htjede vjetru odredit težinu i mjerilom svu vodu izmjeriti,
26 On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
kad je zakone daždu nametnuo i oblacima gromovnim putove,
27 W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
tad ju je vidio te izmjerio, učvrstio i do dna ispitao.
28 Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
A potom je rekao čovjeku: Strah Gospodnji - eto što je mudrost; 'Zla se kloni' - to ti je razumnost.”
