Hioba 28
1 Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
Cak ham a khorhui om tih sui ham khaw a ciil nah hmuen om.
2 Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
Thicung khaw laipi lamloh a loh tih lungto te rhohum la a tlae.
3 Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
A bawtnah te a hmuep neh a khuetnah a cungkuem hil a khueh. Anih loh lungto te a hmuep neh dueknah hlipkhup ah khaw a hoem.
4 Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
Soklong te aka bakuep taeng lamloh a yoe tih kho neh caeh khaw a hnilh uh. Hlanghing lamkah aka tlayae rhoek khaw hinghuen uh.
5 Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
Diklai amah lamloh buh thoeng tih a hmui ah hmai bangla om.
6 W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
A lungto te minhum hmuen tih a taengah sui laipi om.
7 A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
A hawn te vatlung loh ming pawt tih maisi mik loh hmu pawh.
8 Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
Te te sa ca rhoek loh cawt pawt tih te donglong te sathuengca long khaw pawn pawh.
9 Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
Hmailung soah a kut a hlah tih tlang pataeng a yung ah a phil.
10 Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
Sokko lungpang dongah a khoel tih umponah cungkuem khaw a mik loh a hmuh.
11 Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
Tuiva tuilong khaw a kueng tih olhuep te khosae la a khuen.
12 Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
Tedae me rhoek ah nim cueihnah a hmuh tih yakmingnah hmuen he menim?
13 Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
A phu te hlanghing loh ming pawt tih mulhing khohmuen ah a hmuh moenih.
14 Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
Tuidung loh, “Te te kai ah moenih,” a ti tih tuitunli loh, “Kai taengah moenih,” a ti.
15 Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
Te ham te cui cilh khaw pae thai pawt tih cueihnah a phu te cak khaw a khiing pah.
16 Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
Ophir sui nen khaw, oitha lung vang nen khaw minhum nen khawting pawh.
17 Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
Te te sui neh canglung neh tluk pawt tih a hnothung he suicilh hnopai bal moenih.
18 Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
Maerhuhlung neh disaehlung khaw thui lawk pawt tih cueihnah rhovoep tah lungvang lakah then.
19 Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
Te te Kusah vaya nen khaw tluk pawt tih sui cilh nen khaw ting pawh.
20 Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
Te dongah cueihnah he me lamkah nim ha pawk tih yakmingnah hmuen he menim?
21 Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Mulhing boeih kah mik lamloh a thuh pah tih vaan kah vaa taeng lamloh a thuh.
22 Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
Abaddon neh dueknah loh, “A olthang te kaimih hna neh ka yaak uh,” a ti.
23 Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
Pathen loh a longpuei a yakming tih a hmuen te khaw amah loh a ming.
24 Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
Amah loh diklai khobawt hil a paelki tih vaan hmui khaw boeih a hmuh.
25 Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
Yilh kah a khiing a khueh pah tih tui khaw cungnueh neh a nueh.
26 On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
Amah loh khotlan ham rhi a suem tih rhaek ol ham khaw longpuei a khueh.
27 W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
Cueihnah te a hmuh tih a tae. Cueihnah te a sikim sak tih a khe bal.
28 Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
Hlang taengah khaw, 'Ka Boeipa hinyahnah he cueihnah la om tih boethae lamloh nong he yakmingnah,’ a ti,” a ti nah.
