Hioba 27

1 Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

Y tornó Job a tomar su parábola, y dijo:

2 Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

Vive el Dios que me quitó mi derecho; y el Omnipotente, que amargó mi alma:

3 Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

Que todo el tiempo que mi alma estuviere en mí, y hubiere resuello de Dios en mis narices,

4 Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

Mis labios no hablarán iniquidad: ni mi lengua pronunciará engaño.

5 Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

Nunca tal me acontezca, que yo os justifique: hasta morir no quitaré mi integridad de mí.

6 Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

Mi justicia tengo asida, y no la aflojaré, no se avergonzará mi corazón de mis días.

7 Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

Sea como el impío mi enemigo, y como el inicuo mi adversario.

8 Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

Porque ¿qué es la esperanza del hipócrita, si mucho hubiere robado, cuando Dios arrebatare su alma?

9 Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

¿Oirá Dios su clamor, cuando viniere sobre él la tribulación?

10 Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

¿Se deleitará en el Omnipotente? ¿llamará a Dios en todo tiempo?

11 Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

Yo os enseñaré lo que está en la mano de Dios: no esconderé lo que está acerca del Omnipotente.

12 Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

He aquí, que todos vosotros lo habéis visto: ¿por qué pues os desvanecéis con vanidad?

13 Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

Esta es la suerte del hombre impío acerca de Dios, y la herencia que los violentos han de recibir del Omnipotente.

14 Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

Si sus hijos fueren multiplicados, serán para la espada, y sus pequeños no se hartarán de pan.

15 Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

Los que de ellos quedaren, en muerte serán sepultados, y sus viudas no llorarán.

16 Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

Sí amontonare plata como polvo, y si aparejare ropa como lodo:

17 Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

Aparejará, mas el justo se vestirá, y el inocente repartirá la plata.

18 Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

Edificó su casa como la polilla, y como cabaña que hizo alguna guarda.

19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

El rico dormirá, mas no será recogido: abrirá sus ojos, y no verá a nadie.

20 Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

Asirán de él terrores como aguas: torbellino le arrebatará de noche.

21 Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

Tomarle ha solano, e irse ha: y tempestad le arrebatará de su lugar.

22 Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

Y echará sobre él, y no perdonará: huyendo huirá de su mano.

23 Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.

Batirá sus manos sobre él, y desde su lugar le silbará.