Hioba 27

1 Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

Ayub meneruskan uraiannya, katanya, "Demi Allah yang hidup, yang tak memberi keadilan kepadaku,

2 Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

3 Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

aku bersumpah: Selama Allah masih memberi napas kepadaku, selama nyawa masih ada dalam badanku,

4 Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

bibirku tak akan menyebut kata dusta, lidahku tak akan mengucapkan tipu daya.

5 Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

Jadi, tak mau aku mengatakan bahwa kamu benar; sampai mati pun kupertahankan bahwa aku tak cemar.

6 Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

Aku tetap berpegang kepada kepatuhanku, dan hati nuraniku pun bersih selalu.

7 Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

Semoga musuhku dihukum sebagai pendurhaka, dan lawanku dihajar sebagai orang durjana.

8 Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

Adakah harapan bagi orang dursila pada saat Allah menuntut jiwanya?

9 Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

Apakah Allah akan mendengar tangisnya bilamana kesulitan menimpa dia?

10 Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

Seharusnya ia merindukan kesenangan dari Allah, dan berdoa kepada-Nya tanpa merasa lelah.

11 Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

Kamu akan kuajari tentang besarnya kuasa Allah, kuberitahukan kepadamu rencana Yang Mahakuasa.

12 Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

Tetapi, kamu semua telah melihatnya sendiri. Jadi, mengapa kamu berikan nasihat yang tak berarti?"

13 Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

Maka berkatalah Zofar, "Beginilah caranya Allah Yang Mahakuasa menghukum orang yang lalim dan durhaka.

14 Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

Jika anaknya banyak, mereka akan mati dalam perang dan anak cucunya akan hidup berkekurangan.

15 Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

Sanaknya yang masih ada, mati karena wabah, dan janda-jandanya tidak menangisi mereka.

16 Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

Boleh saja peraknya bertimbun-timbun dan pakaiannya bersusun-susun,

17 Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

tetapi perak dan pakaian itu semua akan menjadi milik orang yang tulus hatinya.

18 Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

Rumah orang jahat rapuh seperti sarang laba-laba, hanya rumah sementara seperti gubug seorang penjaga.

19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

Ia membaringkan diri sebagai orang kaya, tetapi ia tak dapat mengulanginya, ketika ia bangun dari tidurnya, sudah hilang lenyaplah kekayaannya.

20 Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

Kedahsyatan menimpa seperti air bah yang datang tiba-tiba. Angin ribut di malam hari meniup dan menyeret dia pergi.

21 Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

Angin timur mengangkat dia, dan menyapunya dari rumahnya.

22 Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

Ia dilanda tanpa kasihan, dan terpaksa lari mencari perlindungan.

23 Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.

Jatuhnya disambut orang dengan tepuk tangan; di mana-mana ia mendapat penghinaan."