Hioba 23
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Na Hiob buae se,
2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
“Nnɛ mpo, mʼanwiinwii mu da so yɛ den; ne nsa ayɛ den, mʼapinisi nyinaa akyi.
3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
Sɛ minim baabi a mehu no; anaasɛ metumi akɔ ne tenabea a
4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
anka mɛka mʼasɛm wɔ nʼanim na magye akyinnye bebree.
5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
Anka mɛte mmuae a ɔde bɛma me, na madwen nea ɔbɛka ho.
6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
Ɔbɛsɔre atia me dennen ana? Dabi, ɔremmɔ me kwaadu.
7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
Ɛhɔ de, nnipa trenee betumi aka nʼasɛm wɔ nʼanim, na wobegye me afi me temmufo nsam afebɔɔ.
8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
“Nanso sɛ mekɔ apuei fam a onni hɔ; sɛ mekɔ atɔe fam nso a minhu no.
9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
Sɛ ɔreyɛ adwuma wɔ atifi fam a minhu no; sɛ ɔdan ne ho kɔ anafo fam a, mʼani nhye ne ho.
10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
Nanso onim ɔkwan a menam so; na sɛ ɔsɔ me hwɛ a mepue sɛ sikakɔkɔɔ.
11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
Madi nʼanammɔn akyi pɛɛ; na manantew nʼakwan so a mamman.
12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
Mentwee me ho mfii mmara nsɛm a efi nʼanom no ho, mama asɛm a efi nʼanom ho ahia me asen me daa aduan.
13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
“Nanso obiara nni hɔ ka ne ho, na hena na obetumi atia no? Ɔyɛ biribiara a ɔpɛ.
14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
Ɔde ne mmaransɛm di dwuma tia me; ɔda so kora nhyehyɛe a ɛte sɛɛ bebree.
15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
Ɛno nti na mebɔ hu wɔ nʼanim; na sɛ midwen eyinom nyinaa ho a, misuro no.
16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
Onyankopɔn ama me koma abotow; Otumfo ama mabɔ huboa.
17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
Nanso sum no mma menka mʼano nto mu, sum kabii a ɛkata mʼanim no.
