< Hioba 23 >
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Então Job respondeu,
2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
“Ainda hoje minha queixa é rebelde. Sua mão é pesada apesar do meu gemido.
3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
Oh, que eu soubesse onde poderia encontrá-lo! Que eu possa chegar até mesmo ao seu lugar!
4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
I colocaria minha causa em ordem diante dele, e encher minha boca de argumentos.
5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
Eu saberia as palavras que ele me responderia, e entender o que ele me diria.
6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
Será que ele lutaria comigo na grandeza de seu poder? Não, mas ele me ouviria.
7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
Aí, os justos podem raciocinar com ele, portanto, eu deveria ser entregue para sempre pelo meu juiz.
8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
“Se eu for para o leste, ele não está lá. Se eu for para o oeste, não consigo encontrá-lo.
9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
Ele trabalha para o norte, mas não consigo vê-lo. Ele se vira para o sul, mas não consigo vê-lo de relance.
10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
Mas ele sabe o caminho que eu tomo. Quando ele tiver me julgado, eu sairei como ouro.
11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
Meu pé se agarrou aos seus passos. Eu mantive seu caminho, e não me afastei.
12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
Eu não voltei do mandamento de seus lábios. Eu valorizei mais as palavras de sua boca do que a minha comida necessária.
13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
Mas ele está sozinho, e quem pode se opor a ele? O que sua alma deseja, mesmo que ele faça.
14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
Pois ele realiza o que é designado para mim. Muitas dessas coisas estão com ele.
15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
Portanto, estou aterrorizado com sua presença. Quando considero, tenho medo dele.
16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
Pois Deus fez meu coração desmaiar. O Todo-Poderoso me aterrorizou.
17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
Porque eu não fui cortado antes da escuridão, nem ele cobriu a escuridão espessa do meu rosto.