Hioba 23

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Da tok Job til orde og sa:

2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

Ennu idag gjelder min klage for å være gjenstridighet; min hånd hviler dog tungt på mitt sukk.

3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Bare jeg visste å finne ham og kunde komme frem til hans trone!

4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

Jeg skulde legge min sak frem for hans åsyn og fylle min munn med beviser.

5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

Jeg skulde få vite de ord han vilde svare mig, og merke mig hvad han vilde si til mig.

6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

Skulde han da med full kraft stride mot mig? Mon ikke just han skulde akte på mine ord?

7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Da skulde en rettskaffen mann gå i rette med ham, og jeg skulde slippe fra min dommer for all tid.

8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

Men går jeg mot øst, så er han ikke der; går jeg mot vest, så blir jeg ikke var ham;

9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

er han virksom i nord, så ser jeg ham ikke; går han mot syd, så øiner jeg ham ikke.

10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

For han kjenner den vei jeg holder mig til; prøvde han mig, så skulde jeg gå frem av prøven som gullet.

11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

Min fot holdt sig i hans spor; jeg fulgte hans vei og bøide ikke av.

12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

Fra hans lebers bud vek jeg ikke; fremfor min egen lov aktet jeg på hans munns ord.

13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

Men han er den eneste, og hvem hindrer ham? Hvad hans sjel lyster, det gjør han.

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

For han fullbyrder det han har fastsatt for mig, og av sådant er det meget hos ham.

15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

Derfor reddes jeg for ham; tenker jeg på det, så bever jeg for ham.

16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

Og Gud har knekket mitt mot, og den Allmektige har forferdet mig,

17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.

fordi jeg ikke blev rykket bort før mørket kom, og fordi han ikke skjulte ulykkens natt for mig.