Hioba 23

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Darauf erwidert Job und spricht:

2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

"Auch heut ist meine Klage bitter; ich lege allen Nachdruck auf mein Seufzen.

3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Ach, daß ich ihn zu finden wüßte, vor seinen Stuhl gelangen könnte

4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

und dürfte meine Sache ihm vorlegen und mit Beweisen meinen Mund anfüllen

5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

und dürfte seine Antwort hören, vernehmen, was er mir zu sagen weiß!

6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

Ob er mit starken Gründen mit mir rechten wollte, ob er in Staunen mich versetzen könnte?

7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Da stünde dann ein braver Mann vor ihm; ich wäre dann für immer meiner Richter ledig.

8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

Doch wenn ich ostwärts geh, so läßt er sich nicht finden, und westwärts, so gewahr ich ihn auch nicht.

9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

Und wäre er im Norden, ich sähe ihn doch nicht, und böge er nach Süden ab, ich schaute ihn doch nirgends.

10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

Mein Weg, auf dem ich stehe, ist ihm wohlbekannt, und prüft er mich, dann würde er wie Gold mich finden.

11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

Mein Fuß ging stets in seinen Gleisen; ich wankte nicht von seinem Weg.

12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

Von seiner Lippe Lehre wich ich nicht; und seines Mundes Worte hob ich ohnegleichen auf.

13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

Er ist nun wahrhaft einzigartig. Wer kann ihm wehren? Was er beschließt, das führt er aus.

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

Er will mein Maß erfüllen, und solcherlei hat er noch viel bei sich.

15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

Drum bin ich über ihn erschrocken; mir graut vor ihm, wenn ich dran denke.

16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

Gebrochen hat das Herz mir Gott; mit Schrecken hat mich der Allmächtige erfüllt.

17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.

Denn ob des Dunkels fühle ich mich schon vernichtet, dieweil in Düsterkeit gehüllt ich bin."