< Hioba 23 >

1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Et Job répondit et dit:
2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
Maintenant ma plainte est une révolte! et pourtant la main qui me frappe, arrête de son poids l'essor de mes soupirs.
3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
Ah! si je savais Le trouver, et arriver jusqu'à son trône!
4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
J'exposerais ma cause devant Lui, et j'aurais la bouche pleine d'arguments;
5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
je saurais en quels termes Il me répondrait, et j'entendrais ce qu'il me dirait.
6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
Faut-il qu'avec la plénitude de sa puissance, Il se constitue ma partie? Non! seulement qu'il me prête attention!
7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
Alors ce serait un juste qui plaiderait avec Lui, et j'échapperais pour toujours à mon juge.
8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
Mais voici, vais-je à l'Orient; Il n'y est pas! à l'Occident; je ne l'aperçois pas!
9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
Agit-Il au Nord; je ne le découvre pas! S'enfonce-t-Il dans le Midi; je ne le vois pas!…
10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
C'est qu'il sait quelle est la voie que je suis. Qu'il me mette à l'épreuve, j'en sortirai comme l'or.
11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
Mon pied a tenu ferme sur Ses pas, j'ai gardé sa voie, et n'ai point dévié.
12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
Des ordres de ses lèvres je ne m'écartai point, et je fis céder ma volonté aux paroles de sa bouche.
13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
Cependant Il n'a qu'une pensée: et qui l'en fera revenir? Son âme a désiré, et Il exécute:
14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
Oui, Il accomplira mon destin, et Il me garde nombre de maux pareils.
15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
Voilà pourquoi en sa présence je suis éperdu; je réfléchis, et je prends peur de Lui.
16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
Dieu aussi bien a brisé mon courage, et le Tout-puissant m'a effarouché;
17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
car je ne suis pas muet par la crainte des ténèbres, ou parce que je m'effraie de moi-même qui suis couvert d'un sombre nuage.

< Hioba 23 >