Hioba 23
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Then answered Job, and said,
2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
Even now is my complaint bitter: my suffering is heavier than my groans.
3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
Oh who would grant that I knew where I might find him! that I might attain to his Judgment throne!
4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
I would put in order before him my cause, and my mouth would I fill with arguments.
5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
I should know the words which he might answer me, and understand what he might say unto me.
6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
Would he with his power contend against me? he would truly not lay such doings to my charge.
7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
There would an upright one argue with him; and I should be allowed to escape for ever by my judge.
8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
But, lo, I go eastward—and he is not there; and to the west— and I cannot perceive him;
9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
When he doth great things at the north, I behold him not; he hideth himself in the south—and I see him not.
10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
But he knoweth the way that I take: were he to probe me, I should come forth as gold.
11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
On his steps my foot hath held fast: his way have I kept, and swerved not.
12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
From the commandment of his lips have I also not moved away: as a fixed statute for me have I treasured up the sayings of his mouth.
13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
But he is unchangeably one, and who can turn him? And what his will desireth, even that he doth.
14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
For he will bring to completion what hath been destined for me: and like these hath he many other things with him.
15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
Therefore am I terrified at his presence: I will reflect, and be in dread of him.
16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
Still God hath made timid my heart, and the Almighty hath terrified me;
17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
Because I was not destroyed before this darkness, and because he hath not hidden from my face [this] gloom.
