Hioba 23

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Then Job answered, and said:

2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

Now also my words are in bitterness, and the hand of my scourge is more grievous than my mourning.

3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Who will grant me that I might know and find him, and come even to his throne?

4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

I would set judgment before him, and would fill my mouth with complaints.

5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

That I might know the words that he would answer me, and understand what he would say to me.

6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

I would not that he should contend with me with much strength, nor overwhelm me with the weight of his greatness.

7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Let him propose equity against me, and let my judgment come to victory.

8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

But if I go to the east, he appeareth not; if to the west, I shall not understand him.

9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

If to the left hand, what shall I do? I shall not take hold on him: if I turn myself to the right hand, I shall not see him.

10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

But he knoweth my way, and has tried me as gold that passeth through the fire:

11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

My foot hath followed his steps, I have kept his way, and have not declined from it.

12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

I have not departed from the commandments of his lips, and the words of his mouth I have hid in my bosom.

13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

For he is alone, and no man can turn away his thought: and whatsoever is soul hath desired, that hath he done.

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

And when he shall have fulfilled his will in me, many other like things are also at hand with him.

15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

And therefore I am troubled at his presence, and when I consider him I am made pensive with fear.

16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

God hath softened my heart, and the Almighty hath troubled me.

17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.

For I have not perished because of the darkness that hangs over me, neither hath the mist covered my face.