Hioba 23

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Job antwoordde, en sprak:

2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

Al weer heet mijn klagen verzet: Maar zijn hand dwingt mij tot zuchten!

3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Ach, dat ik Hem vinden kon, En voor zijn troon kon verschijnen!

4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

Dan zette ik Hem mijn zaak uiteen, En vulde mijn mond met bewijzen;

5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

Dan kende ik de woorden, waarmee Hij mij antwoordt, Vernam ik, wat Hij mij zegt.

6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

Zou Hij zijn macht in het geding moeten brengen? Neen, als Hij slechts naar mij hoorde!

7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Dan zou Hij bemerken dat er bij Hem een onschuldige pleit, En ik was voorgoed van mijn Rechter bevrijd!

8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

Maar ga ik naar het oosten, Hij is er niet, Of naar het westen, ik bespeur Hem niet;

9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

Ik zoek Hem ten noorden, ik vind Hem niet, Wend mij naar het zuiden, ik zie Hem niet.

10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

Het is, omdat Hij mijn wandel kent Omdat ik als goud te voorschijn zou treden, als Hij mij toetst:

11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

Want mijn voet bleef steeds in zijn spoor, Ik hield zijn pad, en verliet het nooit!

12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

Van het bevel zijner lippen week ik niet af, Het woord van zijn mond heb ik in mijn boezem bewaard:

13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

Maar wil Hij iets, wie kan Hem beletten, Begeert Hij iets, Hij voert het uit!

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

Ja, Hij volbrengt, wat Hij over mij heeft besloten, Met al het andere, wat Hij heeft beschikt:

15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

En daarom ben ik voor Hem zo bang, Sidder ik, als ik aan Hem denk.

16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

Het is God, die mijn hart murw heeft geslagen, De Almachtige, die mij verschrikt;

17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.

Neen, niet door de duisternis ben ik ontsteld Niet door het donker, dat mijn gelaat bedekt!