Hioba 23

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Så tog Job til Orde og svarede:

2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

"Også i Dag er der Trods i min Klage, tungt ligger hans Hånd på mit Suk!

3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Ak, vidste jeg Vej til at finde ham, kunde jeg nå hans Trone!

4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

Da vilde jeg udrede Sagen for ham og fylde min Mund med Beviser,

5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

vide, hvad Svar han gav mig, skønne, hvad han sagde til mig!

6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

Mon han da satte sin Almagt imod mig? Nej, visselig agted han på mig;

7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

da gik en oprigtig i Rette med ham, og jeg bjærged for evigt min Ret.

8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

Men går jeg mod Øst, da er han der ikke, mod Vest, jeg mærker ej til ham;

9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

jeg søger i Nord og ser ham ikke, drejer mod Syd og øjner ham ej.

10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

Thi han kender min Vej og min Vandel, som Guld går jeg frem af hans Prøve.

11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

Min Fod har holdt fast ved hans Spor, hans Vej har jeg fulgt, veg ikke derfra,

12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

fra hans Læbers Bud er jeg ikke veget, hans Ord har jeg gemt i mit Bryst.

13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

Men han gjorde sit Valg, hvem hindrer ham Han udfører, hvad hans Sjæl attrår.

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

Thi han fuldbyrder, hvad han bestemte, og af sligt har han meget for.

15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

Derfor forfærdes jeg for ham og gruer ved Tanken om ham.

16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

Ja, Gud har nedbrudt mit Mod, forfærdet mig har den Almægtige;

17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.

thi jeg går til i Mørket, mit Åsyn dækkes af Mulm.