Hioba 23

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Men Job svarede og sagde:

2 Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

Min Klage er end i Dag Genstridighed; min Haand ligger tungt over mit Suk.

3 Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Gid jeg kunde kende og finde ham og komme til hans faste Bolig!

4 Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

Jeg vilde lægge Sagen frem for hans Ansigt og fylde min Mund med Bevisninger.

5 Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

Jeg vilde gerne vide de Ord, som han kunde svare mig, og forstaa, hvad han vilde sige mig.

6 Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

Mon han vilde trætte med mig i sin store Kraft? nej, han vilde kun agte paa mig.

7 Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Da vilde en retfærdig gaa i Rette med ham, og for evigt vilde jeg gaa fri ud fra den, som dømmer mig.

8 Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

Se, vil jeg gaa fremad, da er han ikke der, eller tilbage, da mærker jeg ham ikke.

9 Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

Gør han noget til venstre, da kan jeg ikke beskue ham; skjuler han sig til højre, da kan jeg ikke se ham.

10 Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

Thi han kender den Vej, som ligger for mig; prøver han mig, gaar jeg ud som Guldet.

11 Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

Min Fod holdt fast ved hans Spor, jeg tog Vare paa hans Vej og afveg ikke.

12 Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

Fra hans Læbers Bud er jeg heller ikke afvegen, jeg gemte hans Munds Tale fremfor min egen Lov.

13 Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

Men staar han fast ved et, hvo vil da holde ham tilbage? hvad hans Sjæl har Lyst til, det gør han.

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

Thi han skal fuldkomme det, mig er beskikket, og mange saadanne Ting har han for.

15 Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

Derfor forfærdes jeg for hans Ansigt; tænker jeg efter, da frygter jeg for ham.

16 Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

Og Gud har gjort mit Hjerte mistrøstigt, og den Almægtige har forfærdet mig,

17 Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.

fordi jeg ikke bortrykkedes fra Mørket, og han ikke har skjult Mulm for mit Ansigt.