Hioba 22
1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.
Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectæ fuerit scientiæ?
3 Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje?
Qui prodest Deo si iustus fueris? aut quid ei confers si immaculata fuerit via tua?
4 Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu?
Numquid timens arguet te, et veniet tecum in iudicium,
5 Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim?
Et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas?
6 Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.
Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.
7 Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.
Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.
8 Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.
In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.
9 Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.
Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.
10 A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.
Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.
11 Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.
Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri?
12 Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.
An non cogitas quod Deus excelsior cælo sit, et super stellarum verticem sublimetur?
13 Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?
Et dicis: Quid enim novit Deus? et quasi per caliginem iudicat,
14 Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.
Nubes latibulum eius, nec nostra considerat, et circa cardines cæli perambulat.
15 Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?
Numquid semitam sæculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui?
16 Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.
Qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum:
17 Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?
Qui dicebant Deo: Recede a nobis: et quasi nihil posset facere Omnipotens, æstimabant eum:
18 Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)
Cum ille implesset domos eorum bonis, quorum sententia procul sit a me.
19 Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.
Videbunt iusti, et lætabuntur, et innocens subsannabit eos.
20 Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.
Nonne succisa est erectio eorum, et reliquias eorum devoravit ignis?
21 Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.
Acquiesce igitur ei, et habeto pacem: et per hæc habebis fructus optimos.
22 Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.
Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones eius in corde tuo.
23 Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:
Si reversus fueris ad Omnipotentem, ædificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.
24 Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.
Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.
25 I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją.
Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.
26 Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.
Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.
27 Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.
Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.
28 Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.
Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.
29 Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.
Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria: et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.
30 Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.
Salvabitur innocens, salvabitur autem in munditia manuum suarum.
